دریـن ریـاض دلــی را کــه آب مــی ســازنــدچــو شــبــنـم آیـنـه آفــتــاب مــی ســازنـددلـی کـه داغ وکـبـاب از فـروغ عـشـق نشـددر آفــتــاب قــیـامـت…
دریـن ریـاض دلــی را کــه آب مــی ســازنــد | چــو شــبــنـم آیـنـه آفــتــاب مــی ســازنـد |
دلـی کـه داغ وکـبـاب از فـروغ عـشـق نشـد | در آفــتــاب قــیـامـت کــبــاب مـی ســازنـد |
چــه سـاده انـد گـروهـی کـه از هـواجــویـی | ز بـحـر خـانه جـدا چـون حـبـاب می سـازند |
مــده ز دســت دریـن تــنـگــنـا عــنـان زنـهـار | کـه رشـتـه را گره از پـیچ وتـاب می سـازند |
بـــیــاض گـــردن اورا بـــتـــان آهــوچـــشـــم | زمــردمــک نـقــط انـتــخــاب مــی ســازنـد |
بـرآن گروه حـلال اسـت لاف خـوش نفـسـی | که خون سوخـتـه را مشک ناب می سازند |
ز انــــقــــلــــاب خـــــزان وبـــــهــــارآزادنــــد | جـماعـتـی کـه ز گـل بـا گـلـاب می سـازند |
خـبـر ز نـشأه مـی نـیـسـت تـن پـرسـتـان را | چو خم همین شکمی پرشراب می سازند |
جــمـاعـتــی کـه ز اسـرار حـکـمـت آگـاهـنـد | ز خشت خم چـو فلاطون کتـاب می سازند |
بـه گـریه صـلح کـن از گلرخـان کـه دیده وران | ز آفـتــاب بــه چــشــم پــرآب مـی ســازنـد |
جـمـاعـتـی کـه نیند از حـسـاب خـود غـافـل | علی الحـسـاب بـه روز حـساب می سازند |
خرابه ای است که خوشتر زبیت معمورست | تـنـی کـه از تـپــش دل خـراب مـی سـازنـد |
بـه رنـگ وبـوی مـنـه دل کـه عـاقـبـت بـینـان | بــه آه گـرم گـل خــود گـلـاب مـی ســازنـد |
فــتــاده اســت ره مــن بـــه وادیــی صــائب | کـه دام خــضـر ز مـوج سـراب مـی سـازنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج