فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 3 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

ازان پــس بــیـاســود لـشــکـر دو روزسه دیگر چو بـفروخت گیتـی فروزنــــبــــد شــــاه را روزگــــار نـــبــــردبـه بـیچـارگی جـنگ بـایسـت کردابـــا لـ…

ازان پــس بــیـاســود لـشــکـر دو روز سه دیگر چو بـفروخت گیتـی فروز
نــــبــــد شــــاه را روزگــــار نـــبــــرد بـه بـیچـارگی جـنگ بـایسـت کرد
ابـــا لــشـــکــر نــوذر افـــراســـیــاب چـو دریـای جـوشـان بــد و رود آب
خــروشــیــدن آمــد ز پـــرده ســرای ابــا نــالــه کــوس و هـنـدی درای
تـــبـــیــره بـــرآمـــد ز درگـــاه شـــاه نــهـادنــد بــر ســر ز آهـن کــلــاه
بـــه پـــرده ســرای رد افــراســیــاب کسی را سر اندر نیامد بـه خـواب
همـه شـب همی لـشـکـر آراسـتـند همـی تـیغ و ژوپـین بـپـیراسـتـنـد
زمـیـن کــوه تــا کــوه جــوشــن وران بـــرفــتــنــد بـــا گــرزهــای گــران
نــبـــد کــوه پــیــدا ز ریــگ و ز شــخ ز دریــا بــه دریـا کــشــیـدنــد نــخ
بــیـاراســت قــارن بــه قـلـب انـدرون که بـا شاه بـاشد سپـه را ستـون
چـپ شـاه گـرد تـلـیـمـان بــخـاسـت چو شاپور نستوه بر دست راست
ز شـبـگیر تـا خـور ز گـردون بـگـشـت نـبـد کـوه پـیدا نـه دریـا نـه دشـت
دل تــیـغ گــفــتــی بــبــالــد هـمــی زمـیـن زیـر اسـپـان بـنـالـد هـمـی
چـو شـد نیزه ها بـر زمـین سـایه دار شکسـت اندر آمد سـوی مایه دار
چـو آمـد بــه بــخـت انـدرون تـیـرگـی گـرفــتــنـد تــرکـان بــرو چــیـرگـی
بــران سـو کـه شـاپـور نـسـتـوه بــود پــراگـنـده شـد هـرک انـبــوه بــود
هـمـی بـود شـاپـور تـا کـشـتـه شـد سـر بـخـت ایرانـیان گـشـتـه شـد
از انــبـــوه تــرکــان پــرخــاشــجــوی بـه سـوی دهسـتـان نهادنـد روی
شـب و روز بــد بـر گـذرهـاش جـنـگ بــرآمـد بــریـن نـیـز چـنـدی درنـگ
چـو نـوذر فـرو هشـت پـی در حـصـار بـرو بـسـتـه شـد راه جـنگ سـوار
ســواران بـــیــاراســت افــراســیــاب گـرفـتـش ز جـنگ درنگـی شـتـاب
یــکـــی نــامـــور تـــرک را کـــرد یــاد سـپــهـبــد کـروخــان ویـسـه نـژاد
سـوی پــارس فـرمـود تـا بــرکـشـیـد بـه راه بـیـابــان سـر انـدر کـشـیـد
کــزان ســو بـــد ایــرانــیــان را بــنــه بـــجــویــد بــنــه مــردم بــدتــنــه
چــو قـارن شـنـود آنـکـه افـراســیـاب گسی کرد لشکر بـه هنگام خواب
شد از رشک جوشان و دل کرد تـنگ بـــر نــوذر آمــد بــســان پــلــنــگ
کـه تــوران شـه آن نـاجـوانـمـرد مـرد نگه کن که بـا شـاه ایران چـه کرد
ســوی روی پــوشــیــدگــان ســپــاه سـپـاهی فرسـتـاد بـی مر بـه راه
شـبــســتــان مـاگـر بــه دسـت آورد بــریـن نـامـداران شــکـســت آورد
بــه نـنـگ انـدرون سـر شـود نـاپـدیـد بـه دنـب کـروخـان بـبـایـد کـشـیـد
تـــرا خـــوردنــی هــســت و آب روان سـپــاهـی بــه مـهـر تـو دارد روان
هـمـی بـاش و دل را مـکـن هـیچ بـد کـه از شــهـریـاران دلـیـری ســزد
کـنـون مـن شـوم بـر پـی این سـپـاه بـگـیـرم بـریـشـان ز هـر گـونـه راه
بـدو گـفـت نـوذر کـه این رای نیسـت سپـه را چـو تـو لشکرآرای نیست
ز بـهـر بـنـه رفـت گـسـتـهم و طـوس بـدانگه که بـرخـاسـت آوای کوس
بــدیـن زودی انـدر شـبـسـتـان رسـد کند سـاز ایشان چـنان چـون سزد
نشستـند بـر خـوان و می خواستـند زمـانـی دل از غـم بــپــیـراسـتـنـد
پـس آنگـه سـوی خـان قـارن شـدنـد همه دیده چـون ابـر بـهمن شـدند
ســخــن را فـگـنـدنـد هـر گـونـه بــن بــران بــرنـهـادنـد یـکـسـر سـخـن
کـه مـا را سـوی پـارس بـاید کـشـید نــبــایــد بــریـن جــایـگــاه آرمــیـد
چــو پــوشـیـده رویـان ایـران ســپــاه اسـیران شـونـد از بـد کـینه خـواه
که گیرد بـدین دشت نیزه بـه دسـت کـرا بـاشـد آرام و جـای نشـسـت
چـو شـیدوش و کشـواد و قـارن بـهم زدنـد انـدریـن رای بـر بـیـش و کـم
چـو نـیمـی گـذشـت از شـب دیـریـاز دلـیـران بــه رفـتـن گـرفـتـنـد سـاز
بــــدیـــن روی دژدار بــــد گـــژدهـــم دلـــیــران بـــیـــدار بـــا او بـــهـــم
وزان روی دژ بــــارمـــان و ســــپــــاه ابـا کوس و پـیلان نشسته بـه راه
کــزو قــارن رزم زن خـــســتـــه بـــود بـه خـون بــرادر کـمـربــسـتـه بـود
بــرآویـخــت چــون شـیـر بــا بــارمـان سوی چاره جـستـن ندادش زمان
یـکــی نـیـزه زد بــر کــمــربــنــد اوی که بـگسـسـت بـنیاد و پـیوند اوی
سپه سر به سر دل شکسته شدند همه یک ز دیگر گسـسـتـه شدند
سـپـهـبــد سـوی پـارس بـنـهـاد روی ابــا نـامـور لـشـکـر جــنـگ جــوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج