ای چـو شیرین بـدهان پـستـه بـگفتـارشکردر حـدیث آی وازآن پـسـتـه فـروبـار شـکـردردهانت صـنمـا غـیر شـکـر چـیزی نیسـتاینت تـنگی کـه دروهسـت بـخـروار شـک…
| ای چـو شیرین بـدهان پـستـه بـگفتـارشکر | در حـدیث آی وازآن پـسـتـه فـروبـار شـکـر |
| دردهانت صـنمـا غـیر شـکـر چـیزی نیسـت | اینت تـنگی کـه دروهسـت بـخـروار شـکـر |
| شـهد راکـرد زخـجـلـت چـو نـبـات ای دلـبـر | پـیش حـلوای لبـت کاسـه نگو سـار شـکر |
| اندرآن رو کـه زقـرص مـه وخـو را فـزونسـت | نمکی هست که کم نیست زبسیار شکر |
| شـعـرمـن بـنده مـخـوان تـا بـلـبـانت نرسـد | بــارهـا گــفــتــمـت ازآب نـگـه دار شــکــر |
| همچو خسرو که بجان در طلب شیرین بود | لـب شـیرین تـرا هسـت طـلب کـار شـکـر |
| بـــا نــبـــات لــب لــعــلــت زکــســاد بــازار | تـا بــامـروز مـگـس داشـت خـریـدار شـکـر |
| کـام جــانـم نـشــود تــلـخ بــمـرگ ار روزی | ازلـب تــو بــدهـانـم رســد ای یـار شــکــر |
| گـلـبـن ار درچـمن آب ازلـب لـعـل تـو خـورد | عـوض غـنـچــه بــرآیـد زســر خــار شــکـر |
| نـام و نـنـگـم مـبـر ای جـان ومـرا دور مـکـن | ازبــرخــود کـه نـدارد زمـگـس عــار شــکـر |
| گر زلعـل تـو خـوهم بـوسـه مزن از سـرکبـر | بـانگ بـرمن کـه نبـاشـد مگـس آزار شـکـر |
| پـای دیـوار چـوتـو گـل رخ اگـر بـوسـه نـهـم | بــرمـن افـشــانـد خــارازســر دیـوار شـکـر |
| در مقامی که شود بـا شکرآن شیرین جمع | تو ازو بـوسه خوه ای عاشق وبـگذار شکر |
| یار بـا آن لب شـیرین سـخـن تـلخـم گـفـت | در دوا کـرد طـبــیـب ازپــی بــیـمـار شـکـر |
| سـیف فـرغـانی بـا ذکـر لـب او عـجـبـسـت | گـر تــرشــح نـکـنـد ازتــو عـرق وار شــکـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
