بـکـرشـمـه اگـر از عـاشـق خـود جـان بـبـریتـو بـراهـل دل ای دوسـت زجـان دوسـتـریبــود مـعـشـوقـه پــرویـز چـو شـکـر شـیـریـنای تـو شـیرین تـر ازو خـسـ…
بـکـرشـمـه اگـر از عـاشـق خـود جـان بـبـری | تـو بـراهـل دل ای دوسـت زجـان دوسـتـری |
بــود مـعـشـوقـه پــرویـز چـو شـکـر شـیـریـن | ای تـو شـیرین تـر ازو خـسـرو بـی داد گری |
پای آن مسکین چون دست سلاطین بوسید | کــه تــو بــاری ز ســر زلــف بــدو درنـگــری |
چــون نـبــخـشـیـد بآتــش اثــری زآب حـیـات | خاک راهی که تـو چـون بـاد بـرو می گذری |
در هوای مـه روی تـو بـشـب هـرکـه بـخـفـت | روز وصــل تــو بــیــابــد بــدعــای ســحــری |
دیـده عـقـل چــو اعـمـی رخ خــوب تــو نـدیـد | ور بــرافـروخــت چــراغـی ز عــلـوم نـظــری |
آدمــی وار اگـــر انــس نــگــیــری چـــکـــنــم | تابدست آرمت ای دوست بافسون چو پری |
بــنـده از عـشـق تــو گـه عـاقـل وگـه دیـوانـه | خـاک از بـاد گهی سـاکـن وگاهی سـفـری |
روح مـرده اسـت اگـر دل نـبـود زنده بـعـشـق | مرد کورست چـو در چـشم بـود بـی بـصری |
بــلــبــل مـهـر تــو در بــاغ دلــم دســتــان زد | چه کند بـنده که چـون گل نکند جـامه دری |
چـون تــوانـم رخ تــو دیـد چـومـن بــی دولـت | (بـخـت آییـنـه نـدارم کـه در او مـی نـگـری) |
سـیـف فـرغـانـی چـنـدانـکـه خـبـر گـویی ازو | تـا تـرا از تـو خـبــر هـسـت ازو بـی خـبــری |
تـا ننوشـی (چـو) عـسـل تـلخـی اندوهش را | دهنی از سـخـنت خـوش نشود گر شـکری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج