دلـی کـز وصـل جـانـان بــازمـانـدتـنی بـاشد که از جـان بـاز ماندنـگـاریـنـا مـنـم بـی روی خـوبـتشـبـی کـز مـاه تـابـان بـاز مـاندچه باشد حال آن بیچاره…
| دلـی کـز وصـل جـانـان بــازمـانـد | تـنی بـاشد که از جـان بـاز ماند |
| نـگـاریـنـا مـنـم بـی روی خـوبـت | شـبـی کـز مـاه تـابـان بـاز مـاند |
| چه باشد حال آن بیچاره عاشق | کـه از وصـلت بـهجـران بـاز ماند |
| چـه گردد ذره سـرگشتـه راحـال | که از خورشید رخشان بـاز ماند |
| اگـر خـورشـید رخـسـار تـو بـینـد | درآن رخـسـاره حـیران بـازمـانـد |
| وگـر بــار فــراقــت بــروی افــتــد | ز دور این چـرخ گـردان بـاز مـانـد |
| غم تـو قوت جـان عـاشـقانسـت | روا نـبــود کـز ایـشـان بــازمـانـد |
| نه دسـت خـلق راشـاید عصایی | کـه از موسـی عـمران بـاز مـاند |
| کسی را دست آن خاتم نبـاشد | کـز انگـشـت سـلـیمـان بـازماند |
| بـاسـکندر کـجـا خـواهد رسـیدن | گـر از خـضـرآب حـیوان بـازمـانـد |
| بــزیــر ران هــر مــردی نــیــایــد | چو رخش از پور دستان باز ماند |
| نگارا سـیف فرغـانیسـت بـی تـو | چـو بـلبـل کـز گلسـتـان بـازماند |
| زر اشـعـار او در روم گـنجـیسـت | کـه زیـر خـاک پـنـهـان بــازمـانـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
