بـغـیر از خـامـه کـز بـیطـاقـتـی گـرد سـخـن گـرددکـــجـــا گــرد ســـر پـــروانــه شـــمــع انــجـــمــن گــردد؟مـرا نـظــاره رخــســار او مـهـر خــمـ…
| بـغـیر از خـامـه کـز بـیطـاقـتـی گـرد سـخـن گـردد | کـــجـــا گــرد ســـر پـــروانــه شـــمــع انــجـــمــن گــردد؟ |
| مـرا نـظــاره رخــســار او مـهـر خــمـوشــی شــد | چه حرف است این که از آیینه طوطی خوش سخن گردد؟ |
| نه از خط سبـز شد پـشت لب آن شیرین تـکلم را | کــه از دلــبـــســـتـــگــیــهــا حـــرف گــرد آن دهــن گــردد |
| تــمــاشــای خــرام او جــنـون مـی آورد، تــرســم | کــه طــوق قــمــریــان زنــجــیـر بــر ســر و چــمــن گــردد |
| چـه کـم می گردد از دریای بـی پـایان حـسـن او؟ | اگـــر لــب تـــشـــنــه ای ســـراب ازان چـــاه ذقـــن گــردد |
| بـه شیرین کاری من نیست مجـنونی درین کشور | کــه هـر جــا خــردســالـی هـســت در دنـبــال مـن گــردد |
| کند معشوق عاشق را چو سوز عشق کامل شد | کـــه چـــون پـــروانــه در گــیــرد چـــراغ انــجـــمــن گـــردد |
| شـفق خـورشید تـابـان را کند از صبـح مسـتـغنی | شــهـیـد عــشــق هـیـهـات اســت مـحــتــاج کـفـن گـردد |
| وطـن زنـدان شـود بـر هر کـه گـردد در هنر کـامـل | کــه خــون چــون مـشــک شــد آواره از نـاف خــتــن گـردد |
| بـشو از عیش شیرین دست، تـا گردد دلت روشن | کـه مـوم از شـهـد چــون شـد دور، شـمـع انـجــمـن گـردد |
| کــنـار حــســرت خــمـیـازه مــن وســعــتــی دارد | کـــه مــه بـــر آســـمــان در هــالـــه آغـــوش مــن گـــردد |
| زغـربـت نیسـت بـر خـاطـر غمی رنگین خـیالان را | عـــقـــیــق نــامـــور را کـــی بـــه دل یــاد یــمـــن گـــردد؟ |
| مکن سـر در سـر سـنگین دلان از سـادگی صائب | کــه آخــر بـــیــســتـــون ســنــگ مــزار کــوهــکــن گــردد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
