فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

بــرفــت از لــب رود نــزد پــشــنــگزبــان پــر ز گـفـتــار و کـوتــاه چـنـگبــدو گـفــت کــای نـامـبــردار شــاهتـرا بـود ازیـن جـنـگ جـسـتـن گـنـاه…

بــرفــت از لــب رود نــزد پــشــنــگ زبــان پــر ز گـفـتــار و کـوتــاه چـنـگ
بــدو گـفــت کــای نـامـبــردار شــاه تـرا بـود ازیـن جـنـگ جـسـتـن گـنـاه
یکی آنکه پـیمان شکسـتـن ز شـاه بــزرگــان پــیــشــیــن نــدیــدنــد راه
نـه از تـخـم ایـرج جـهـان پــاک شـد نــه زهــر گــزایــنــده تـــریــاک شــد
یـکـی کـم شـود دیگـر آیـد بـه جـای جــهـان را نـمـانـنـد بــی کــدخــدای
قــبــاد آمــد و تــاج بــر ســر نــهــاد بــه کـیـنـه یـکـی نـو در انـدر گـشـاد
سـواری پــدیـد آمـد از تــخــم سـام که دسـتـانش رسـتـم نهادسـت نام
بـــیــامـــد بـــســـان نــهــنـــگ دژم کـه گـفـتـی زمـیـن را بــسـوزد بــدم
هـمـی تـاخـت انـدر فـراز و نـشـیـب همـی زد بـه گـرز و بـه تـیغ و رکـیب
ز گـرزش هوا شـد پـر از چـاک چـاک نـیرزیـد جـانـم بـه یک مـشـت خـاک
هـمـه لـشـکـر مـا بـه هـم بــر دریـد کس اندر جـهان این شـگفـتـی ندید
درفـــش مــرا دیــد بـــر یــک کـــران بــــه زیـــن انـــدر آورد گــــرز گــــران
چــنـان بــرگـرفــتــم ز زیـن خــدنـگ که گفتـی ندارم بـه یک پـشه سنگ
کـمـربـنـد بـگـسـسـت و بـند قـبـای ز چــنـگـش فــتــادم نـگـون زیـرپــای
بــدان زور هــرگــز نــبــاشــد هـژبــر دو پـایش بـه خاک اندر و سر بـه ابـر
ســواران جــنـگـی هـمـه هـمـگـروه کـشـیـدنـدم از پـیش آن لـخـت کـوه
تـو دانی که شاهی دل و چـنگ من بــه جـنـگ انـدرون زور و آهـنـگ مـن
بـه دسـت وی انـدر یـکـی پـشـه ام وزان آفــریــنــش پـــر انــدیــشــه ام
یـکـی پـیـلـتـن دیـدم و شـیـرچـنـگ نه هوش و نه دانـش نه رای و درنگ
عـنان را سـپـرده بـران پـیل مـسـت یـکــی گــرزه گــاو پــیـکــر بــدســت
هـمـانـا کـه کــوپــال ســیـصــدهـزار زدنــــدش بــــران تــــارک تــــرگ دار
تـو گـفـتـی کـه از آهنـش کـرده انـد ز ســنــگ و ز رویــش بـــرآورده انــد
چـه دریـاش پـیش و چـه بـبـر بـیـان چــه درنـده شـیـر و چــه پــیـل ژیـان
همی تـاخـت یکسان چـو روز شکار بـــبـــازی هــمـــی آمـــدش کـــارزار
چــنـو گـر بــدی سـام را دسـتــبــرد بــه تــرکـان نـمـانـدی سـرافـراز گـرد
جـز از آشتـی جستـنت رای نیست کـه بــا او سـپــاه تـرا پــای نـیـسـت
زمــیــنــی کـــجـــا آفـــریــدون گــرد بـــدانــگــه بـــه تــور دلــاور ســپــرد
به من داده بودند و بخشیده راست تـرا کین پـیشین نبـایسـت خـواست
تـو دانی که دیدن نه چون آگهیست مـیان شـنـیدن هـمـیشـه تـهـیسـت
گـلـسـتـان کـه امـروز بــاشـد بــبــار تــو فــردا چــنـی گــل نـیـایـد بــکــار
از امـــروز کـــاری بـــفـــردا مــمـــان کـه دانـد کـه فــردا چــه گـردد زمـان
تــرا جــنـگ ایـران چــو بــازی نـمـود ز بــــازی ســــپــــه را درازی فــــزود
نــگــر تــا چــه مــایــه ســتــام بــزر هــم از تــرگ زریــن و زریــن ســپــر
هـمـان تــازی اســپــان زریـن لـگـام هـمـان تـیـغ هـنـدی بــه زریـن نـیـام
ازیــن بـــیــشــتـــر نــامــداران گــرد قــبــاد انـدر آمـد بــه خــواری بــبــرد
چــو کـلـبــاد و چــون بــارمـان دلـیـر کـه بـودی شـکـارش همـه نره شـیر
خـزروان کـجـا زال بـشـکـسـت خـرد نـمــودش بــگــرز گــران دســتــبــرد
شـماسـاس کـین تـوز لـشـکـر پـناه کـه قـارن بــکـشــتــش بــه آوردگـاه
جــزیـن نــامــدران کــیـن صــدهــزار فــزون کــشـــتـــه آمــد گــه کــارزار
بـتـر زین همه نام و ننگ شـکـسـت شکستی که هرگز نشایدش بست
گـر از مـن سـر نـامـور گـشـتـه شـد کـه اغـریـرث پــر خـرد کـشـتـه شـد
جـــوانــی بـــد و نــیــکـــی روزگـــار مـن امـروز را دی گــرفــتــم شــمــار
که پـیش آمدندم همان سـرکـشـان پـس پـشت هر یک درفشی کشـان
بــــســـی یـــاد دادنـــدم از روزگـــار دمـان از پـس و مـن دوان زار و خـوار
کـنـون از گـذشـتـه مـکـن هـیـچ یـاد ســوی آشــتــی یـاز بــا کــیـقــبــاد
گـــرت دیــگـــر آیـــد یـــکـــی آرزوی بــه گـرد انـدر آیـد سـپــه چـارسـوی
بـه یک دست رستم که تابـنده هور گـــه رزم بــــا او نـــتـــابــــد بـــه زور
بـــــــروی دگـــــــر قـــــــارن رزم زن که چـشمش ندیدسـت هرگز شکن
سـه دیـگـر چـو کـشـواد زرین کـلـاه کـه آمـد بــه آمـل بــبــرد آن ســپــاه
چـهـارم چــو مـهـراب کـابــل خـدای که دستـور شاهست و زابـل خـدای

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج