ز گـفـتــار دهـقـان یـکـی داســتــانبــپــیـونـدم از گــفــتــه بــاســتــانز مـوبــد بـریـن گـونـه بـرداشـت یـادکــه رســتــم یـکـی روز از بــامـدادغ…
ز گـفـتــار دهـقـان یـکـی داســتــان | بــپــیـونـدم از گــفــتــه بــاســتــان |
ز مـوبــد بـریـن گـونـه بـرداشـت یـاد | کــه رســتــم یـکـی روز از بــامـداد |
غـمـی بـد دلـش سـاز نخـچـیر کـرد | کمر بـسـت و تـرکش پـر از تـیر کرد |
سـوی مـرز تــوران چـو بــنـهـاد روی | جــو شـیـر دژاگـاه نـخـچــیـر جــوی |
چــو نـزدیـکــی مــرز تــوران رســیـد | بــیـابــان ســراسـر پــر از گـور دیـد |
بـرافروخـت چـون گل رخ تـاج بـخش | بــخـنـدیـد وز جـای بــرکـنـد رخـش |
بـه تـیر و کـمـان و بـه گـرز و کـمـنـد | بـیفـگـنـد بـر دشـت نـخـچـیر چـنـد |
ز خــاشـاک وز خــار و شـاخ درخـت | یـکـی آتــشـی بــرفـروزیـد سـخـت |
چـو آتــش پــراگـنـده شـد پــیـلـتــن | درخــتــی بــجــسـت از در بــابــزن |
یـکــی نـره گــوری بــزد بــر درخــت | که در چـنگ او پـر مرغـی نسـخـت |
چـو بـریان شد از هم بـکند و بـخورد | ز مـغـز اسـتــخـوانـش بــرآورد گـرد |
بـــخـــفـــت و بـــرآســـود از روزگــار | چـمـان و چــران رخـش در مـرغـزار |
سواران تـرکان تـنی هفت و هشت | بـران دشـت نخـچـیر گه بـرگذشـت |
یـکــی اســپ دیــدنــد در مــرغــزار | بــگــشــتــنـد گــرد لــب جــویـبــار |
چـو بـر دشـت مـر رخـش را یافـتـند | سـوی بـنـد کـردنـش بـشـتـافـتـنـد |
گـرفـتـنـد و بـردنـد پـویـان بـه شـهـر | همی هر یک از رخش جستند بهر |
چو بـیدار شد رستم از خواب خوش | بــه کــار امـدش بــاره دســتــکـش |
بــدان مــرغــزار انــدرون بــنــگــریـد | ز هـر سـو هـمـی بـارگـی را نـدیـد |
غمی گشـت چـون بـارگی را نیافت | سـراسیمه سوی سمنگان شتـاف |
هـمـی گـفـت کـاکـنـون پـیـاده دوان | کــجــا پــویـم از نــنــگ تــیـره روان |
چه گویند گردان که اسپـش که بـرد | تـهمتـن بـدین سان بـخفت و بـمرد |
کـنـون رفـت بــایـد بــه بــیـچـارگـی | سـپـردن بــه غـم دل بـیـکـبــارگـی |
کـنـون بـسـت بـاید سـلـیـح و کـمـر | بـه جـایـی نـشـانـش بـیـابـم مـگـر |
همی رفت زین سان پر اندوه و رنج | تــن انـدر عـنـا و دل انـدر شــکـنـج |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج