فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چــو آگــاهــی آمــد بــه ســام دلــیـرکـه شـد پـور دسـتـان همـانـنـد شـیرکــس انـدر جــهـان کــودک نـارســیـدبــدیـن شــیـر مــردی و گــردی نـدیـدبــ…

چــو آگــاهــی آمــد بــه ســام دلــیـر کـه شـد پـور دسـتـان همـانـنـد شـیر
کــس انـدر جــهـان کــودک نـارســیـد بــدیـن شــیـر مــردی و گــردی نـدیـد
بــجــنــبــیــد مــرســام را دل ز جــای بــــه دیـــدار آن کـــودک آمـــدش رای
سـپـه را بــه سـالـار لـشـکـر سـپــرد بــرفــت و جــهــانــدیـدگــان را بــبــرد
چـو مهرش سوی پـور دستـان کشید سـپــه را سـوی زاولـسـتـان کـشـیـد
چـو زال آگهی یافـت بـر بـسـت کوس ز لـشـکـر زمین گـشـت چـون آبـنوس
خــود و گــرد مــهـراب کــابــل خــدای پــــذیـــره شـــدن را نـــهـــادنـــد رای
بـزد مـهـره در جـام و بــرخـاسـت غـو بــــرآمـــد ز هـــر دو ســـپـــه دار و رو
یـکـی لـشــکــر از کــوه تــا کــوه مـرد زمـــیــن قـــیــرگـــون و هـــوا لـــاژورد
خــروشـیـدن تــازی اســپــان و پــیـل هــمــی رفــت آواز تـــا چــنــد مــیــل
یـکــی ژنــده پــیـلــی بــیـاراســتــنـد بــرو تــخــت زریــن بـــپــیــراســتــنــد
نـشــســت از بــر تــخــت زر پــور زال ابــا بــازوی شــیـر و بــا کــتــف و یـال
بـه سـر بــرش تـاج و کـمـر بــر مـیـان ســپــر پــیـش و در دسـت گـرز گـران
چـــو از دور ســـام یــل آمـــد پـــدیــد ســپــه بــر دو رویـه رده بــرکــشــیـد
فـــرود آمـــد از بـــاره مـــهـــراب و زال بــزرگـان کــه بــودنـد بــســیـار ســال
یــکــایـک نــهــادنــد ســر بــر زمــیـن ابـــر ســام یــل خـــوانــدنــد آفــریــن
چـو گـل چـهـره سـام یـل بـشـکـفـیـد چــو بــر پــیـل بــر بــچــه شــیـر دیــد
چـنـان هـمـش بــر پـیـل پـیـش آوریـد نـگـه کـرد و بــا تـاج و تـخـتـش بــدیـد
یــکــی آفـــریــن کـــرد ســـام دلــیــر کــه تــهـمــا هــژبــرا بــزی شــاد دیـر
بـبـوسید رستـمش تـخت ای شگفت نـیـا را یـکــی نـو ســتــایـش گــرفــت
کـه ای پــهـلـوان جــهـان شـاد بــاش ز شــاخ تــوام مــن تــو بــنـیـاد بــاش
یــکـــی بـــنــده ام نــامـــور ســـام را نـــشـــایـــم خـــور و خـــواب و آرام را
همی پشت زین خواهم و درع و خود هــمــی تــیـر نــاوک فــرســتــم درود
بــه چـهـر تـو مـانـد هـمـی چـهـره ام چــو آن تــو بـــاشــد مــگــر زهــره ام
وزان پــس فـرود آمـد از پــیـل مـسـت سـپـهـدار بـگـرفـت دسـتـش بـدسـت
همـی بـر سـر و چـشـم او داد بـوس فـــرومــانــد پـــیــلــان و آوای کـــوس
ســوی کــاخ ازان پــس نـهـادنـد روی هـمـه راه شــادان و بــا گـفـت وگـوی
هـمــه کــاخــهـا تــخــت زریـن نــهـاد نشـسـتـنـد و خـوردنـد و بـودنـد شـاد
بــرآمــد بــریـن بــر یـکــی مــاهــیــان بــه رنـجـی نـبــسـتـنـد هـرگـز مـیـان
بــــخــــوردنــــد بــــاده بــــه آوای رود همی گـفـت هر یک بـه نوبـت سـرود
بـه یک گوشه تـخت دستـان نشست دگر گوشه رستـمش گرزی بـه دست
بـه پـیش اندرون سـام گیهان گشـای فــرو هــشــتــه از تــاج پـــر هــمــای
ز رسـتـم همی در شـگـفـتـی بـمـاند بــرو هـر زمــان نــام یـزدان بــخــوانــد
بـدان بـازوی و یال و آن پـشت و شاخ مـیـان چـون قـلـم سـیـنـه و بــر فـراخ
دو رانـش چــو ران هـیـونـان ســتــبــر دل شــــیــــر نــــر دارد و زور بـــــبــــر
بــدیـن خــوب رویـی و ایـن فــر و یـال نــدارد کــس از پــهــلــوانــان هــمــال
بـدین شـادمـانـی کـنـون مـی خـوریم بــه مــی جــان انـدوه را بــشــکــریـم
بــه زال آنـگـهـی گـفـت تــا صــد نـژاد بــپــرســی کــس ایـن را نـدارد بــیـاد
کــه کـــودک ز پـــهــلــو بـــرون آورنــد بــدیـن نـیـکــویـی چــاره چــون آورنـد
بـــســـیــمـــرغ بـــادا هــزار آفـــریــن کـــه ایـــزد ورا ره نـــمـــود انـــدریـــن
کـه گـیتـی سـپـنـجـسـت پـر آی و رو کــهــن شــد یــکــی دیـگــر آرنــد نــو
بـه می دست بـردند و مستان شدند ز رسـتـم سـوی یـاد دسـتـان شـدنـد
هـمـی خـورد مـهـراب چـنـدان نـبــیـد که چون خویشتن کس به گیتی ندید
هـمــی گــفــت نـنــدیـشــم از زال زر نـه از ســام و نـز شــاه بــا تــاج و فـر
مـن و رسـتـم و اسـب شـبـدیز و تـیغ نــیـارد بــرو ســایـه گــســتــرد مــیـغ
کـــنـــم زنـــده آیـــیـــن ضـــحـــاک را بــه پـی مـشـک سـارا کـنـم خـاک را
پـر از خـنـده گـشـتـه لـب زال و سـام ز گــفـــتـــار مــهــراب دل شـــادکــام
ســـر مـــاه نــو هــرمـــز مـــهــرمـــاه بــران تــخــت فــرخــنـده بــگــزیـد راه
بــســازیـد سـام و بــرون شـد بــه در یــکــی مــنــزلــی زال شــد بـــا پــدر
هـمـی رفــت بــر پــیـل دســتــم دژم بـــه پـــدرود کــردن نــیــا را بـــه هــم
چــنـیـن گـفـت مـر زال را کـای پــسـر نــگــر تـــا نــبـــاشــی جـــز از دادگــر
بــه فــرمــان شــاهــان دل آراســتــه خــرد را گـزیـن کـرده بــر خــواســتــه
همه سـاله بـر بـستـه دست از بـدی هـــمـــه روز جـــســـتــــه ره ایـــزدی
چـنـان دان کـه بـر کـس نمـاند جـهان یــکــی بـــایــدت آشـــکـــار و نــهــان
بــریـن پــنـد مـن بــاش و مـگـذر ازیـن بــجــز بــر ره راسـت مـســپــر زمـیـن
کـه مـن در دل ایدون گـمـانـم هـمـی کــه آمـد بــه تــنـگــی زمـانـم هـمـی
دو فــرزنــد را کــرد پـــدرود و گــفـــت کــه ایـن پــنـدهـا را نــبــایـد نـهـفــت
بــــــرآمـــــد ز درگـــــاه زخـــــم درای ز پـــیــلــان خـــروشـــیــدن کـــرنــای
سـپــهـبــد سـوی بــاخــتــر کـرد روی زبـــان گـــرم گـــوی و دل آزرم جـــوی
بـــــرتــــنــــد بـــــا او دو فــــرزنــــد او پـــــر از آب رخ دل پـــــر از پـــــنــــد او
دو مـنـزل بــرفـتــنـد و گـشـتــنـد بــاز کــشــیــد آن ســپــهــبـــد بـــراه دراز
وزان روی زال ســـپـــهـــبـــد بـــه راه سـوی سـیسـتـان بـاز بـرد آن سـپـاه
شــب و روز بــا رســتــم شــیــرمــرد هـمـی کـرد شـادی و هم بـاده خـورد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج