روی تـو عرض داد لشـکر حـسـنکه رخ تـسـت شـاه کشور حـسـنشـاه عشـقت سـتـد ولایت جـانملـک دلها گـرفـت لـشـکـر حـسـنبـحـر لـطـفـی و چـون بـرآری موجدو جـهان…
| روی تـو عرض داد لشـکر حـسـن | که رخ تـسـت شـاه کشور حـسـن |
| شـاه عشـقت سـتـد ولایت جـان | ملـک دلها گـرفـت لـشـکـر حـسـن |
| بـحـر لـطـفـی و چـون بـرآری موج | دو جـهان پـر شـود ز گـوهر حـسـن |
| هـمـه اجــزا چــو روی دلـبــر گـل | همه اعضـا چـو روی مظهر حـسـن |
| چـون تـویی پـادشـاه سـیم بـران | ســکــه دارد ز نـام تــو زر حــســن |
| مـا فــقـیـران صــابــر عــشــقـیـم | شـکر نعمت کن ای تـوانگر حـسـن |
| زیـر پــایـت فــگــنــد مــاه کــلــاه | چون تو بـر سر نهادی افسر حسن |
| ای که در دور خوبی تو بسیست | دل و جــان داده در بــرابــر حـسـن |
| وی تـو از یـک کـرشـمـه در یکـدم | داده صـد جـان نـو بــپـیـکـر حـسـن |
| ما از آن شـب در احـتـراق غـمیم | کـه طـلوع از تـو کـرد اخـتـر حـسـن |
| همـه مـنـظـر بـحـسـن شـد زیبـا | لـیک زیبـا بـتـسـت مـنـظـر حـسـن |
| بـی رخـت مـه نـدیـد بـرج جـمـال | بی لبت می نداشت ساغر حسن |
| از عــروســان حــجــلــه تــقــدیـر | کـه روان گـشـتـه اند از بـر حـسـن |
| دسـت مـشـاطـه قـضـا نـاراسـت | هـیچ کـس را چـو تـو بـزیور حـسـن |
| گـر بــدیـوان لـطــف خــود نـگـری | ای رخــت آفــتــاب خــاور حــســن |
| نقـطـه یی مه بـود ز خـط جـمـال | ورقـی گـل بــود ز دفــتــر حــســن |
| آن زمـانی کـه از مـشـیمـه غـیب | مـه و خــورشـیـد زاد مـادر حــسـن |
| بــا تـو هـمـشـیـره بــود پــنـداری | لـطـف یعـنـی کـهین بـرادر حـسـن |
| بــت آزر بــسـوخـت چـون هـیـزم | تــا رخـت بــرافـروخـت آذر حــسـن |
| خـود بـت بـت شکن کجـا آراست | هـمـچــو تــو در زمـانـه آزر حــسـن |
| عشق ما از جـمال تـو عرضیست | لـیک دایم بـقـا چـو جـوهـر حـسـن |
| پـادشـاهی چـو عـقل گردن کش | از پــی روی تـسـت چـاکـر حـسـن |
| تــا رخ تــو نـدیـد ســجــده نـکـرد | عشق دل داده پـیش دلبـر حـسـن |
| ذره بــــا مـــهـــرت ار درآمـــیـــزد | راسـت چـون مه شود منور حـسن |
| اندرین موسـمی که دسـت قضـا | بـر جـهان بـاز مـی کـنـد در حـسـن |
| شــاخ مــانــنــد بـــچـــه طــاوس | مـی بـرآرد یـکـان یـکـان پـر حـسـن |
| بــاغ در بــر فـگـنـد حــلـه ســبــز | شـاخ بــر سـر نـهـاد چـادر حـسـن |
| لاله بـر پـای خـاسـتـه که ز شاخ | غنچه بـیرون همی کند سر حسن |
| بــلـبــل آغـاز کـرده مـدحــت گـل | راسـت گـویی مـنم ثـنـاگـر حـسـن |
| این قـیامـت نـگـر کـه از گـل شـد | عرصه خـاک تـیره محـشـر حـسـن |
| خـطـبـه مـهر دوسـت می خـواند | روز و شـب بــرفـراز مـنـبــر حـسـن |
| این همه فـعـلها بـتـسـت مضـاف | زآنکه اسم تـو هست مصدر حسن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
