ای بـگـرد خـرمن تـو خـوشـه چـین خـورشـید و مـاهمـاه بــا روی تــو نـبــود در مـحـل اشـتــبــاهپـادشـاه ملک حـسـنی کس چـنین ملکی نداشـتزابــتــدای دور …
ای بـگـرد خـرمن تـو خـوشـه چـین خـورشـید و مـاه | مـاه بــا روی تــو نـبــود در مـحـل اشـتــبــاه |
پـادشـاه ملک حـسـنی کس چـنین ملکی نداشـت | زابــتــدای دور عــالـم تــا بــوقـت پــادشــاه |
بــی شــعـاع روی تــو بــا ســایـه هـســتــی خــود | ره نبـردم سوی تـو چـندانکه می کردم نگاه |
چــون رخ انــدر آیـنــه پــیـدا شــود پــشــت زمــیـن | ظـلـمت شـب را اگـر بـر روی افـتـد نور مـاه |
عـاشـق ار بـا خـلـق بـاشـد مـانـد از مـعـشـوق دور | لشـکـری بـر خـر نشـیند بـاز ماند از سـپـاه |
همتـی بـاید که عـاشـق را ز خـود بـخـشـد خـلاص | رسـتـمـی بـاید کـه بـیژن را بـرون آرد ز چـاه |
عـاشـق انـدر پــایـگـاه خــدمـت ســلـطـان عـشـق | گر بـود ثـابـت قدم چون تـخت یابـد پـیشگاه |
عشق هرجـا تـخـت خـود بـنهاد و اسبـی راند، شد | پای قیصر بی رکاب و فرق کسری بی کلاه |
بــی جــواز عـشـق فـردا در سـیـاسـتــگـاه حــشـر | طـاعـتـت محـتـاج آمرزش بـود همچـون گناه |
گــر بــگــردانــی عــنــان از جــانــب ایـن خــاکــدان | از رکاب خـود در آن حـضرت فشـانی گرد راه |
مرکب تن را جو (و) نان کم کن ای رایض که نیست | حاجتـی در مرج ایران رخش رستـم را بـکاه |
سـیـف فـرغـانـی تـو در مـعـنـی چـو صـبـح کـاذبـی | ورچـه در دعوی بـیاری صبـح صـادق را گواه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج