مـبــاد دل ز هـوای تــو یـک زمــان خــالــیکه بـی هوای تـو دل تـن بـود ز جـان خـالیهـمـای عـشـق تـرا هـسـت آشـیانـه دلـممـبــاد ســایـه ایـن مـرغ از آ…
| مـبــاد دل ز هـوای تــو یـک زمــان خــالــی | که بـی هوای تـو دل تـن بـود ز جـان خـالی |
| هـمـای عـشـق تـرا هـسـت آشـیانـه دلـم | مـبــاد ســایـه ایـن مـرغ از آشـیـان خــالـی |
| ز روی تــو ز زمــیــن تــا بآســمــان پــرنــور | ز مـثــل تــو ز مـکـان تــا بــلـامـکـان خـالـی |
| خــیـال روی تــوام در دلـســت پــیـوسـتــه | ز مـهـر و مـاه کـجـا بـاشـد آسـمـان خـالـی |
| دلم ز معـنی عـشـقت تـهی نخـواهد شـد | اجـل اگـر چـه کـنـد صـورتــم ز جـان خـالـی |
| شراب عشق ترا عیب چیست تلخی هجر | نـوالـه تــو نـبــاشـد ز اســتــخــوان خــالـی |
| رسـید عـشـق و ز اغیار گشـت صـافی دل | پـیـمـبـر آمـد و شـد کـعـبـه از بـتـان خـالـی |
| چـو مـرغ سـیـر ز ذکـر تــو و حـکـایـت غـیـر | همـیشـه حـوصـلـه پـر دارم و دهان خـالـی |
| صـفـیر مرغ دلـم ذکـر تـسـت در همه حـال | چـو مـاهی ارچـه بـود کـامم از زبـان خـالـی |
| غم تـو و دل من همچو جان و تـن شده اند | کـه می بـمیرد اگـر بـاشـد این از آن خـالـی |
| مرا که دل ز هوای تـو پـر شدست چـه غم | اگـر بــمـیـرم و از مـن شـود جــهـان خـالـی |
| چـو لوح عـشـق تـو محـفوظ جـان من گردد | مـرا قـلـم نـبــود ز آن پـس از بــنـان خـالـی |
| بـعاشقان تـو دنیا خـوشست و بـی ایشان | چو دوزخست که هست از بهشتیان خالی |
| بـر آسـتـان تـو مانده اسـت سـیف فرغانی | در تـو نـیـسـت چـو بــازار از سـگـان خـالـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
