فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 22 آبان 1403

پایگاه خبری شاعر

شماره ١٨٨: باغ را گرچه برخ کرد بهشت آیین گل

بــاغ را گـرچــه بــرخ کـرد بــهـشـت آیـیـن گـلهـمـچــو روی تــو نـبــاشــد بــرخ رنـگـیـن گــلبـاغ در جـلوه و بـلبـل (شـده) صـاحـب تـمکینحــال دیـگـر…

بــاغ را گـرچــه بــرخ کـرد بــهـشـت آیـیـن گـلهـمـچــو روی تــو نـبــاشــد بــرخ رنـگـیـن گــل
بـاغ در جـلوه و بـلبـل (شـده) صـاحـب تـمکینحــال دیـگـر شـده چــون آمـده در تــلـویـن گـل
چـند گویم سـخـن بـاغ کـه همچـون خـارسـتبــوسـتــان در ره عـشـاق تـو بــا چـنـدیـن گـل
رخ تـــو آتـــش کــانــون جــمــالــســت و از آنشـهر پـر می شـود از روی تـو در تـشـرین گـل
جـای آنسـت کـه از گـلـشـن حـسـنت رضـواناز پــی زیــب نــهــد بــر رخ حــورالــعــیـن گــل
شکل موزون تو نظمی است رخت شه بـیتشنـاظـم صـنـع بــسـی کـرده درو تــضـمـیـن گـل
گـر تــو دسـتــور دهـی مـاه بــروبــد هـر شـباز ســر کــوی تــو بــا مـکــنـســه پــرویـن گــل
خویشتن را همه تن جسم خوهد چون نرگستــا نـظـر در رخ خــوب تــو کـنـد مـسـکـیـن گـل
چـیسـت فردوس چـو در وی ننمایی تـو جـمالچــه بــود بــاغ کــه او را نــکــنــد تــزیـیـن گــل
مــن بـــدیــدار تـــو از وجـــد بـــیــارامـــم اگـــرشـورش بــلـبــل دیـوانـه کـنـد تــســکـیـن گـل
تـو چـنـیـن سـرو سـمـن بــار مـرو در بـسـتـانکـز خـجــالـت نـکـنـد یـاسـمـن و نـسـریـن گـل
ای عـروس چـمـن از پـرده خـجـلـت پـس ازیـنروی مـنـمــای کــه در جــلــوه درآمـد ایـن گــل
اندرین بـاغ شـکـر بـا گـل و گل بـا شـکـرسـتچون درآیی شکری می خور و بر می چین گل
در بـهاران ز من این دستـه گل خاص تـر استگـر چـه نـزد هـمـه عـام اسـت بـفـروردیـن گـل
سـیف فـرغـانی جـان داد و تـرا نیسـت غـمـیآری از مـردن بــلـبــل نـشــود غــمـگــیـن گــل

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج