نــه اهـل دل بــود آن کــو دل از دلــبــر بــگــردانــدز سگ کمتر بود آنکس که رو زین در بـگرداندمـرا دل داد ار دلـبــر نـتــابــم رو نـه پــیـچــم ســر…
| نــه اهـل دل بــود آن کــو دل از دلــبــر بــگــردانــد | ز سگ کمتر بود آنکس که رو زین در بـگرداند |
| مـرا دل داد ار دلـبــر نـتــابــم رو نـه پــیـچــم ســر | گدای نان طـلب دیدی کـه روی از زر بـگرداند |
| مرا بدگوی از آن حضرت همی خواهد که دور افتم | نپـندارم کـه گردون را چـو گاو آن خـر بـگرداند |
| بـقـطـع دوسـتـی آنـجـا کـه دشـمـن در مـیـان آید | دو یـار نـاشــکــیـبــا را ز یـکــدیـگـر بــگـردانـد |
| رقـیـب تـیـزخـو تـرسـم کـه مـا را بــگـسـلـد از وی | مگس را بـادزن بـاشـد کـه از شـکـر بـگـرداند |
| همی خـواهم که در بـزمش صراحـی وار بـنشینم | بـگرد مجـلسم تـا چـند چـون سـاغر بـگرداند |
| ازین آتـش کـه در من زد عـجـب نبـود کـه در عـالم | بــرای آب حـیـوانـم چــو اسـکـنـدر بــگـردانـد |
| چـو گندم اندرین طاحـون خـورم از سنگ او کوبـی | چـو آبـم گر روان دارد چـو چـرخـم گر بـگرداند |
| ز چون من دوستـی رغبـت بـدشمن می کند آری | چو سنگ از زر شود افزون تر ازو سر بگرداند |
| بـطـبـع آتـشـی بــا آنـکـه بـر خـاک درت هـر شـب | بآب چـشـم خـونـینـش زمـین را تـر بـگـردانـد |
| بــگـوشـت در نـمـی آیـد فـغـان ســیـف فـرغـانـی | که هرشـب گوش گردون را بـناله کر بـگرداند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
