نــه اهـل دل بــود آن کــو دل از دلــبــر بــگــردانــدز سگ کمتر بود آنکس که رو زین در بـگرداندمـرا دل داد ار دلـبــر نـتــابــم رو نـه پــیـچــم ســر…
نــه اهـل دل بــود آن کــو دل از دلــبــر بــگــردانــد | ز سگ کمتر بود آنکس که رو زین در بـگرداند |
مـرا دل داد ار دلـبــر نـتــابــم رو نـه پــیـچــم ســر | گدای نان طـلب دیدی کـه روی از زر بـگرداند |
مرا بدگوی از آن حضرت همی خواهد که دور افتم | نپـندارم کـه گردون را چـو گاو آن خـر بـگرداند |
بـقـطـع دوسـتـی آنـجـا کـه دشـمـن در مـیـان آید | دو یـار نـاشــکــیـبــا را ز یـکــدیـگـر بــگـردانـد |
رقـیـب تـیـزخـو تـرسـم کـه مـا را بــگـسـلـد از وی | مگس را بـادزن بـاشـد کـه از شـکـر بـگـرداند |
همی خـواهم که در بـزمش صراحـی وار بـنشینم | بـگرد مجـلسم تـا چـند چـون سـاغر بـگرداند |
ازین آتـش کـه در من زد عـجـب نبـود کـه در عـالم | بــرای آب حـیـوانـم چــو اسـکـنـدر بــگـردانـد |
چـو گندم اندرین طاحـون خـورم از سنگ او کوبـی | چـو آبـم گر روان دارد چـو چـرخـم گر بـگرداند |
ز چون من دوستـی رغبـت بـدشمن می کند آری | چو سنگ از زر شود افزون تر ازو سر بگرداند |
بـطـبـع آتـشـی بــا آنـکـه بـر خـاک درت هـر شـب | بآب چـشـم خـونـینـش زمـین را تـر بـگـردانـد |
بــگـوشـت در نـمـی آیـد فـغـان ســیـف فـرغـانـی | که هرشـب گوش گردون را بـناله کر بـگرداند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج