ایــا بــحــســن رخــت را لــوای ســلــطــانــیبـروی صـورت زیـبــای حـسـن را جـانـیخــطــیــســت بـــر رخ تــو از مــداد نــورالــلــهنـه از حـروف مـر…
| ایــا بــحــســن رخــت را لــوای ســلــطــانــی | بـروی صـورت زیـبــای حـسـن را جـانـی |
| خــطــیــســت بـــر رخ تــو از مــداد نــورالــلــه | نـه از حـروف مـرکـب چـو خـط پـیشـانی |
| مـن از لـطـافـت جـان تــو چـون کـنـم تــعـبــیـر | که جـسم تـو ز صفا عالمیست روحانی |
| ز بــوســتــان جــمـال تــو در ســفــال جــهـان | سـپـر غـمـیسـت مـلـون بـهـار ریحـانـی |
| بـرآن زمین کـه تـوی بـا تـو مـرد میدان نیسـت | بـگـوی مهر و مه این آسـمـان چـوگـانی |
| من از تو چون مگس از خوان جدا نخواهم شد | وگـر چـنـانکـه زنندم بـسـان سـرخـوانی |
| بـــســـان نــکـــتـــه از یــاد رفـــتـــه بـــاز آیــم | ورم بـتـیغ زبـان چـون سخن همی رانی |
| چــو مــرغ ســیــر ســوی آشــیــانــه آیـم بــاز | چو باز رفته گرم سوی خویشتن خوانی |
| مـرا ســخــن ز تــو در دل هـمـی شــود پــیـدا | کـه در درون مـن انـدیشـه وار پـنـهـانـی |
| بــوصــف صــفــحــه رویــت کــتــابــهــا ســازم | وگـرچـه روی ز من چـون ورق بـگـردانی |
| مــن از تــعــصــب دیــن دشــمــن تــرا کــافــر | بـگـویم و نـکـنـد رخـنـه در مـسـلـمـانی |
| غــم تــو در دل از آثــار فــیـض رحــمــانـســت | چـو خـاطـر مـلـکـی در نفـوس انسـانی |
| بـــزیــر پـــای درخــت قــد تــو مــی خــواهــم | که همچو شاخ ببـادی کنم سرافشانی |
| هـوای چـون تــو پــری روی در سـر چـو مـنـی | بــدسـت دیـو بــود خـاتــم سـلـیـمـانـی |
| دل مـنـســت ز عــالــم حــوالــه گــاه غــمــت | حــوالـه چــنـد کـنـی گـنـج را بــویـرانـی |
| هـمـی خـوهـم کـه مـرا از جــهـانـیـان بــاشـد | فـراغـتـی که تـو داری ز سـیف فرغـانی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
