دلم بـوسـه زآن لـعـل نوشـین خـوهدوگــر در بــهــا دنــیـی و دیـن خــوهــدلـب تــسـت شـیـریـن زبــان تـو چـربچـو صوفی دلم چـرب و شیرین خـوهدجـهان گـر س…
| دلم بـوسـه زآن لـعـل نوشـین خـوهد | وگــر در بــهــا دنــیـی و دیـن خــوهــد |
| لـب تــسـت شـیـریـن زبــان تـو چـرب | چـو صوفی دلم چـرب و شیرین خـوهد |
| جـهان گـر سـراسـر همـه عـنبـرسـت | دلـم بــوی آن زلـف مـشـکـیـن خـوهـد |
| نـگـارا غــم عــشــقـت از عــاشــقـان | چـو کـودک گـهی آن و گـه این خـوهـد |
| مـرا گـفـت جـانـان خـوهـی جـان بـده | دریـن کــار او مـزد پــیـشــیـن خــوهـد |
| چو خسروا گر می خوهی ملک وصل | چـو فـرهاد آن کـن کـه شـیرین خـوهد |
| چـو خـنـدم ز مـن گـریه خـواهد ولـیک | چـو گـریم ز مـن اشـک خـونـین خـوهد |
| نـه عـاشــق کـنـد مـلـک دنـیـا طـلـب | نـه بـهـرام شـمـشـیـر چـوبـین خـوهـد |
| کـنـد عــاشــق انـدر دو عــالـم مـقـام | اگــر در لــحــد مـرده بــالــیـن خــوهـد |
| بـمـاکـی در آویزد ای دوسـت عـشـق | که شاهست و هم خانه فرزین خوهد |
| چـو من بـوم (را) کی کند عشق صید | کـه شـهـبــاز کـبــک نـگـاریـن خــوهـد |
| دریــن دامــگــه مــا چـــو پـــر کــلــاغ | ســیـاهـیـم و او بــال رنـگـیـن خــوهـد |
| بـــرآریـــم گـــرد از بـــســـاط زمـــیــن | اگـر اسـب شـطـرنـج شـه زین خـوهد |
| بــدســت آورم گــر ز چــون مــن گــدا | ســـگ کـــوی او نــان زریــن خـــوهــد |
| تــو از ســیـف فــرغــانـیـی بــی نـیـاز | تــوانـگـر کـجــا یـار مـسـکـیـن خــوهـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
