خـمر عشقت خـوردم و کردم بـمسـتـی کشف رازاز شـرابـی اینچـنین کـردن حـرامسـت احـتـرازمـرحــبــا مـسـتــان خـمـر عـشـق کـز صـدق قـدمتـرک سر کردند و دست ا…
خـمر عشقت خـوردم و کردم بـمسـتـی کشف راز | از شـرابـی اینچـنین کـردن حـرامسـت احـتـراز |
مـرحــبــا مـسـتــان خـمـر عـشـق کـز صـدق قـدم | تـرک سر کردند و دست از دوست نگرفتند بـاز |
چــون چــراغ مـه بــود از آســمـان مـشــکـات مـن | بـر زمین گر همچـو شـمعم سـر بـیندازی بـگاز |
زآتش شوق تو ما را در دل این سوزش خوشست | چـون نیاز از عـاشـق مهجـور و از معـشـوق ناز |
از بـرای خـدمـتـت خـود را هـمـی شـویـم بـاشـک | خـود کـجـا جـایز بـود بـی این طـهارت آن نـمـاز |
همچو (تـو) شاهی کجـا دیدست در میدان حسن | بــر رخ نـطــع زمـیـن ایـن آســمـان مـهـره بــاز |
هسـت انـدر روی خـوبـت آب حـسـنی کآمـدسـت | آتـش از تـاب رخ تـو هـمـچـو شـمـع انـدر گـداز |
پـــرده از رو دور کــن تــا مــن بـــمــهــتــاب رخــت | در شـب زلف تـو جـویم این دل گم گشتـه بـاز |
پـادشـاه حـسـن شهر آشـوب (من) بـا بـنده گفت | ای بسی سلطان شده محمود حسنت را ایاز |
کـنـدریـن راه ای پــسـر تـا یـکـنـفـس داری بــپـوی | ونـدرین نـرد ای فـلـان تـا مـهره یی داری بـبـاز |
از پــی جـولـان بــنـه سـر در خـم چـوگـان عـشـق | خـرسـواری تـابـکـی اسـبـی درین میدان بـتـاز |
در نـشـیـب نـیـسـتـی بــا دسـت بـرد عـشـق مـا | پـای محـکـم دار تـا چـون کـوه گـردی سـرفـراز |
ای بــبــوسـه لـعـل تــو در کـام جــانـم کـرده مـی | وی بـغمزه چـشم تـو در گوش عقلم گفتـه راز |
گـوشـمـالـم داده یـی تــا سـاز گـیـرم، بــعـد ازیـن | بـر کـنـارم نه چـو بـربـط هم بـزن هم مـی نواز |
ســیـف فـرغــانـی بــر اوج عــشــق مـا پــرواز تــو | چـون نهان ماند که زیر پـر جـلاجـل داشـت بـاز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج