تهمتـن بـرانگیخت رخش از شتـابپـس پـشـت جـنگ آور افراسـیابچـنین گفت بـا رخش کای نیک یارمـکـن سـسـتـی انـدر گـه کـارزارکه من شاه را بـر تو بـی جان کنمبه…
تهمتـن بـرانگیخت رخش از شتـاب | پـس پـشـت جـنگ آور افراسـیاب |
چـنین گفت بـا رخش کای نیک یار | مـکـن سـسـتـی انـدر گـه کـارزار |
که من شاه را بـر تو بـی جان کنم | به خون سنگ را رنگ مرجان کنم |
چـنان گـرم شـد رخـش آتـش گـهر | کـه گـفـتـی بـرآمـد ز پـهلـوش پـر |
ز فـتـراک بـگـشـاد رسـتـم کـمـنـد | هـمـی خـواسـت آورد او را بـبـنـد |
بـــه تــرک انــدر افــتــاد خــم دوال | ســپــهـدار تــرکــان بــدزدیـد یـال |
و دیـگـر کــه زیـر انـدرش بــادپــای | بــه کــردار آتــش بــرآمـد ز جــای |
بــجــسـت از کـمـنـد گـو پــیـلـتــن | دهـن خـشـک وز رنـج پــر آب تـن |
ز لشکر هرانکس که بد جنگ ساز | دو بــهـره نـیـامـد بـه خـرگـاه بــاز |
اگر کشتـه بـودند اگر خـسـتـه تـن | گــرفــتــار در دســت آن انـجــمـن |
ز پــرمـایـه اســپــان زریـن سـتــام | ز تـرگ و ز شـمـشـیـر زرین نـیـام |
جـزین هـرچـه پـرمـایه تـر بـود نـیـز | بـه ایـرانـیـان مـانـد بـسـیـار چـیـز |
مـیان بـازنگـشـاد کـس کـشـتـه را | نـجـسـتـنـد مـردان بــرگـشـتـه را |
بــدان دشـت نـخـچـیـر بــاز آمـدنـد | ز هـر نـیـکـویـی بـی نـیـاز آمـدنـد |
نـوشـتـنـد نـامـه بـه کـاووس شـاه | ز تــرکـان وز دشـت نـخـچــیـرگـاه |
وزان کـز دلیران نشـد کشـتـه کس | زواره ز اسـپ انـدر افـتــاد و بــس |
بـران دشـت فـرخـنـده بـر پـهـلـوان | دو هفـتـه همی بـود روشـن روان |
ســیـم را بــه درگـاه شــاه آمـدنـد | بـــه دیــدار فـــرخ کــلــاه آمــدنــد |
چـنین اسـت رسم سرای سـپـنج | یکـی زو تـن آسـان و دیگر بـه رنج |
بـــریــن و بـــران روز هــم بــگــذرد | خــردمـنـد مـردم چــرا غـم خــورد |
سخنهای این داستان شد بـه بـن | ز سهراب و رستـم سرایم سخـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج