فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چــو خــورشـیـد تــابــان بــرآمـد ز کـوهبــرفــتــنـد گــردان هـمــه هـمــگــروهبـــدیــدنــد مــر پـــهــلــوان را پـــگـــاهوزان جـــایــگـــه بـــ…

چــو خــورشـیـد تــابــان بــرآمـد ز کـوه بــرفــتــنـد گــردان هـمــه هـمــگــروه
بـــدیــدنــد مــر پـــهــلــوان را پـــگـــاه وزان جـــایــگـــه بـــرگـــرفـــتـــنــد راه
ســپــهـبــد فــرســتــاد خــوانــنــده را کـــه خـــوانـــد بـــزرگـــان دانــنــده را
چــو دســتــور فــرزانــه بـــا مــوبـــدان ســـــرافـــــراز گــــردان و فــــرخ ردان
بـــه شـــادی بـــر پـــهــلــوان آمــدنــد خـــردمــنــد و روشـــن روان آمـــدنــد
زبــان تــیـز بــگـشـاد دســتــان ســام لــبــی پــر ز خــنـده دلــی شــادکــام
نــخــســت آفــریــن جـــهــانــدار کــرد دل مـــوبـــد از خـــواب بـــیـــدار کـــرد
چــنــیــن گــفــت کــز داور راد و پـــاک دل مـا پـر امـیـد و تـرس اسـت و بـاک
بـه بـخـشـایش امـیـد و تـرس از گـنـاه بـــه فـــرمــانــهــا ژرف کـــردن نــگــاه
ســتــودن مـراو را چــنـان چــون تــوان شـب و روز بــودن بــه پـیـشـش نـوان
خــداونــد گــردنـده خــورشــیـد و مــاه روان را بــه نــیــکــی نــمــایــنــده راه
بــدویـســت گــیـهــان خــرم بــه پــای هــمــو داد و داور بــه هــر دو ســرای
بــــهــــار آرد و تــــیـــرمــــاه و خــــزان بــــــرآرد پــــــر از مــــــیـــــوه دار رزان
جــوان داردش گــاه بـــا رنــگ و بـــوی گــهـش پــیـر بــیـنـی دژم کــرده روی
ز فــرمــان و رایــش کــســی نــگــذرد پــی مــور بـــی او زمــیــن نــســپــرد
بـــدانــگــه کــه لــوح آفــریــد و قــلــم بـــزد بـــر هــمـــه بـــودنــیــهــا رقـــم
جــهــان را فــزایـش ز جــفــت آفــریــد کــه از یــک فــزونــی نــیــایــد پــدیــد
ز چـــرخ بـــلــنــد انــدر آمــد ســخـــن سـراسـر هـمـین اسـت گـیـتـی ز بـن
زمــانــه بـــه مــردم شـــد آراســـتـــه وزو ارج گــیــرد هــمــی خـــواســتـــه
اگــر نـیـســتــی جــفــت انـدر جــهـان بـــمـــانـــدی تـــوانـــای انــدر نــهــان
و دیــگـــر کـــه مــایــه ز دیــن خـــدای نـدیـدم کـه مـانـدی جــوان را بــجــای
بــویــژه کــه بـــاشــد ز تــخــم بـــزرگ چـو بـی جـفت بـاشـد بـماند سـتـرگ
چــه نــیــکــوتـــر از پـــهــلــوان جــوان کــه گــردد بـــه فــرزنــد روشــن روان
چـــو هــنــگــام رفــتـــن فــراز آیــدش بــــه فــــرزنــــد نـــو روز بــــازآیـــدش
بــه گــیـتــی بــمــانــد ز فــرزنــد نــام کـه ایـن پــور زالـسـت و آن پـور سـام
بـــدو گــردد آراســتــه تـــاج و تـــخــت ازان رفـتـه نـام و بـدیـن مـانـده بـخـت
کـنـون ایـن هـمـه داسـتــان مـنـسـت گـل و نـرگــس بــوســتــان مـنـســت
کـه از مـن رمـیـدســت صــبــر و خــرد بــگــویـیـد کــایـن را چــه انــدر خــورد
نـگـفـتـم مـن این تـا نـگـشـتـم غـمـی بــه مــغــز و خــرد در نـیـامــد کــمـی
هـمــه کــاخ مــهـراب مـهـر مــنـســت زمـینـش چـو گـردان سـپـهر مـنـسـت
دلـم گـشـت بـا دخـت سـینـدخـت رام چـه گـویـنـده بــاشـد بـدیـن رام سـام
شــود رام گــویـی مــنــوچــهــر شــاه جـــوانــی گــمــانــی بـــرد یــا گــنــاه
چه مهتر چه کهتر چو شد جفت جوی ســوی دیـن و آیـیـن نـهـادســت روی
بــدیـن در خـردمـنـد را جـنـگ نـیـسـت که هم راه دینست و هم ننگ نیست
چـه گـویـد کـنـون مـوبــد پــیـش بــیـن چـــه دانــیــد فـــرزانــگـــان انـــدریــن
بـــبـــســتــنــد لــب مــوبـــدان و ردان سـخـن بـسـتـه شـد بـر لـب بـخـردان
کــه ضـــحـــاک مــهــراب را بـــد نــیــا دل شــاه ازیــشــان پــر از کــیــمــیــا
گـشـاده سـخـن کـس نیارسـت گفـت که نشـنید کس نوش بـا نیش جـفـت
چـو نشنید از ایشان سـپـهبـد سـخـن بــجــوشــیـد و رای نــو افــگــنــد بــن
کـه دانـم کـه چـون این پـژوهش کـنید بــدیـن رای بــر مـن نـکـوهـش کـنـیـد
ولــیـکــن هـر آنــکــو بــود پــر مــنــش بــبــایـد شـنـیـدن بــسـی ســرزنـش
مــرا انــدریـن گــر نــمــایــش کــنــیــد وزیـن بــنــد راه گــشــایــش کــنــیــد
بــه جــای شــمـا آن کــنـم در جــهـان کـه بـا کـهـتـران کـس نـکـرد از مـهـان
ز خــوبـــی و از نــیــکــی و راســتــی ز بـــد نــاورم بـــر شــمــا کــاســتــی
هـمــه مــوبــدان پــاســخ آراســتــنــد هــمــه کــام و آرام او خـــواســتـــنــد
کـه مـا مـر تـرا یـک بـه یـک بـنـده ایـم نه از بـس شـگـفـتـی سـرافـگنده ایم
ابـا آنـکـه مـهـراب ازیـن پـایـه نـیـسـت بـزرگست و گرد و سـبـک مایه نیست
بــدانــســت کــز گــوهـر اژدهــاســت و گـر چــنـد بــر تــازیـان پــادشـاسـت
اگـــر شـــاه رابـــد نـــگـــردد گـــمـــان نـــبـــاشـــد ازو نــنـــگ بـــر دودمـــان
یـکــی نـامــه بــایـد ســوی پــهـلــوان چـنـان چـون تـو دانی بـه روشـن روان
تـــرا خــود خــرد زان مــا بـــیــشــتـــر روان و گــمــانــت بـــه انــدیــشـــتـــر
مـگــر کــو یـکــی نـامـه نـزدیـک شــاه فـــرســـتـــد کـــنــد رای او را نــگـــاه
مــنــوچـــهــر هــم رای ســـام ســوار نــپـــردازد از ره بـــدیــن مـــایــه کـــار
سـپـهـبـد نـویـسـنـده را پـیـش خـوانـد دل آگـنـده بــودش هـمـه بــرفـشـانـد
یـکــی نــامــه فــرمــود نـزدیـک ســام ســــراســـر نـــویـــد و درود و خــــرام
ز خــط نـخــســت آفـریـن گـســتــریـد بـــدان دادگـــر کـــو جـــهــان آفـــریــد
ازویـــســـت شـــادی ازویـــســـت زور خــداونــد کــیــوان و نــاهــیــد و هــور
خــداونـد هـسـت و خــداونـد نـیـسـت هـمـه بــنـدگـانـیـم و ایـزد یـکـیـســت
ازو بـــــاد بـــــر ســــام نــــیــــرم درود خـداونـد کـوپــال و شـمـشـیـر و خـود
چـــمـــانــنــده دیــزه هــنــگـــام گـــرد چـــرانــنــده کـــرگـــس انــدر نـــبـــرد
فــــــزایــــــنــــــده بـــــــاد آوردگــــــاه فــشـــانــنــده خـــون ز ابـــر ســـیــاه
گــــرایـــنـــده تــــاج و زریـــن کــــمـــر نـــشـــانـــنـــده زال بــــر تــــخـــت زر
بــه مــردی هـنــر در هـنـر ســاخــتــه خـــرد از هــنـــرهـــا بـــرافـــراخـــتـــه
مــن او را بـــســان یــکــی بـــنــده ام بـــه مـــهــرش روان و دل آگـــنــده ام
ز مــادر بــزادم بـــران ســان کــه دیــد ز گـردون بـه مـن بـر سـتـمـهـا رسـید
پــــدر بــــود در نـــاز و خـــز و پــــرنـــد مــرا بــرده ســیـمــرغ بــر کــوه هـنـد
نـــیـــازم بــــد آنـــکـــو شــــکـــار آورد ابـــــا بـــــچــــه ام در شــــمــــار آورد
همی پـوست از بـاد بـر من بـسوخـت زمان تـا زمان خـاک چـشمم بـدوخـت
هـمــی خــوانــدنـدی مــرا پــور ســام بــه اورنـگ بــر ســام و مـن در کــنـام
چــو یـزدان چــنــیـن رانــد انــدر بــوش بــــــران بــــــود چــــــرخ روان را روش
کـــس از داد یــزدان نــیــابـــد گـــریــغ وگــر چــه بـــپــرد بـــرآیــد بــه مــیــغ
ســنــان گــر بــدنــدان بــخــایـد دلــیـر بــــــدرد ز آواز او چــــــرم شــــــیـــــر
گـــرفــــتــــار فــــرمـــان یـــزدان بــــود وگــر چــنــد دنــدانـش ســنـدان بــود
یـکــی کــار پــیـش آمـدم دل شــکــن کـه نـتــوان سـتــودنـش بــر انـجــمـن
پــدر گــر دلــیـرســت و نـراژدهـاســت اگــر بـــشــنــود راز بـــنــده رواســـت
مــن از دخــت مـهـراب گــریـان شــدم چــو بـــر آتــش تــیــز بـــریــان شــدم
ســتــاره شــب تــیـره یـار مــنــســت مــن آنـم کــه دریـا کــنــار مــنــســت
بـه رنـجـی رسـیدسـتـم از خـویشـتـن کــه بــر مـن بــگـریـد هـمـه انـجــمـن
اگــر چــه دلــم دیـد چــنـدیـن ســتــم نــیــارم زدن جـــز بـــه فــرمــانــت دم
چـه فـرمـایـد اکـنـون جــهـان پــهـلـوان گـشـایـم ازیـن رنـج و سـخــتــی روان
ز پــیــمــان نــگــردد ســپــهــبــد پــدر بــدیــن کــار دســتــور بــاشــد مــگــر
که من دخـت مهراب را جـفـت خـویش کـنـم راســتــی را بــه آیـیـن و کـیـش
بــه پـیـمـان چـنـیـن رفـت پـیـش گـروه چــــو بــــاز آوریـــدم ز الـــبــــرز کـــوه
کــه هـیـچ آرزو بــر دلــت نــگــســلــم کـنـون انـدریـن اســت بــســتــه دلـم
ســواری بـــه کــردار آذر گــشــســـپ ز کابـل سوی سـام شد بـر دو اسـپ
بــفــرمـود و گــفــت ار بــمـانـد یـکــی نــــبــــایـــد تــــرا دم زدن انــــدکــــی
بـــه دیــگـــر تـــو پـــای انــدر آور بـــرو بــریـن سـان هـمـی تـاز تـا پـیـش گـو
فـرســتــاده در پــیـش او بــاد گـشــت بـه زیـر انـدرش چـرمـه پـولـاد گـشـت
چــو نـزدیـکــی گــرگــســاران رســیـد یـکــایـک ز دورش ســپــهــبــد بــدیــد
هـمـی گـشـت گـرد یـکـی کـوهـسـار چــمــانــنــده یــوز و رمــنــده شــکــار
چـنین گـفـت بـا غـمـگـسـاران خـویش بـــدان کــار دیــده ســواران خــویــش
کــه آمــد ســـواری دمــان کـــابـــلــی چـــمـــان چـــرمـــه زیـــر او زابـــلـــی
فـــرســـتـــاده زال بـــاشـــد درســـت ازو آگـهـی جــســت بــایـد نـخــسـت
ز دســـتـــان و ایــران و از شـــهــریــار هـمـی کـرد بــایـد سـخـن خـواسـتـار
هـم انـدر زمـان پــیـش او شــد ســوار بـــه دســـت انــدرون نــامــه نــامــدار
فــــرود آمــــد و خــــاک را بــــوس داد بــســی از جــهــان آفــریـن کــرد یــاد
بــپــرسـیـد و بــسـتـد ازو نـامـه سـام فـرسـتـاده گـفـت آنـچـه بــود از پـیـام
ســپــهـدار بــگــشــاد از نــامــه بــنــد فـــرود آمـــد از تـــیــغ کـــوه بـــلـــنــد
سـخـنهای دسـتـان سـراسـر بـخـوانـد بــپــژمـرد و بــر جــای خــیـره بــمـانـد
پـــســنــدش نــیــامــد چـــنــان آرزوی دگـرگـونـه بــایـسـتـش او را بـه خـوی
چــنــیـن داد پــاســخ کــه آمــد پــدیـد سـخـن هـر چـه از گـوهـر بــد سـزیـد
چـــو مـــرغ ژیــان بـــاشـــد آمــوزگـــار چــنــیــن کــام دل جـــویــد از روزگــار
ز نـخــچــیـر کـامـد ســوی خــانـه بــاز بــه دلــش انــدر انــدیـشــه آمــد دراز
همی گفـت اگر گویم این نیسـت رای مــکــن داوری ســـوی دانــش گــرای
ســوی شــهــریــاران ســر انــجــمــن شـوم خـام گـفـتـار و پــیـمـان شـکـن
و گــر گــویــم آری و کــامــت رواســت بــپــرداز دل را بــدانــچــت هــواســت
ازیــــن مـــــرغ پـــــرورده وان دیــــوزاد چــه گــویــی چــگــونــه بــرآیــد نــژاد
ســرش گـشـت از انـدیـشـه دل گـران بــخــفـت و نـیـاسـوده گـشـت انـدران
سـخـن هـر چــه بــر بــنـده دشـوارتــر دلـش خــســتــه تــر زان و تــن زارتــر
گــشــاده تــر آن بــاشــد انــدر نــهـان چــو فــرمــان دهـد کــردگــار جــهــان

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج