پهلو شکستند و نشست اندر زمینی
فریادها کردند یک ره ،عشق و دینی
خیل سپاه آتشی آورده داغی
یک گریه از مادر به راه سرزمینی
خَم پشت یک ابرو نمی آرد، نه هرگز
سهم محبت شد، نگاه دل چنینی
کافر نه از ظلمت هراسید و نه از قلب
فریاد کردش سرزمین با یک دو عینی
ماتم ،مزار و عالمی بر حسرت خاک
قمری زند شمس دو گیتی بر ثمینی
جاهی به آدم ،می نماید این تغزل
غیر دل ،عالم می نگارد خط ،غمینی
سیده مریم جعفری
ایام شهادت حضرت زهرا
سروده 1394
شاعر سیده مریم جعفری
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو