قالب شعر: شعر سپید

سه شعر از زانا کوردستانی

(۱)
باپیرم به زمانی رۆژگ
لەگەڵ “سیمیتقو”* شەهید بۆ.
باوکەم واکو ئاگاداری کەڵامی قەدیم بۆ
لەگەڵ “شێخ عەبیدوڵا!* لە وڕمی گومەسار بۆ.
بڕاکەم وەختی نزای یا عەلی لەسەر لیۆی بۆ
لە ئینفال سپوردە بۆ.
تەواویان،
بە دەستی ئەو نەفەراتی کە ئەیان ۆت:
ئیمە لەگەڵ کوفر شەڕ ئەکەیم نە لەگەڵ کورد!.*
◇
پدر بزرگم با زبان روزه
همراه با سیمیتقو* کشته شد.
پدرم که حافظ قرآن بود
همراه شیخ عبیدالله* در ارومیه مفقودالاثر!
برادرم یا علی گویان، در انفال دفن،
همگی،
به دست کسانی که می‌گفتند:
ما با کفر می‌جنگیم نه با کُرد!.
————
۱ خەباتکاری کوردی بەرهەڵست رەزاشا
۲ شێخ عەبیدوڵا نەهری لە خەباتکارانی کورد
۳ وتەیک لە ئایەت‌ڵڵا بەهەشتی
◇
۱ مبارز کُرد مخالف رضا شاه
۲ شیخ عبیدالله نهری از مبارزان کُرد

(۲)
نا فەروخیم، واکو دەمم بدورەن!
نا واکو رودەکیم، نەوین!
زانام لە کوردستان،
شاربەدەری دوویر لە نیشتمان…
…
چاک ئەدانزانی وا هویچ منداڵیک
دوویر لە ئامێزی دایکی
زیندو نابێت.
◇
نه فرخی‌ام که دهانم را بدوزند،
نه که رودکی‌ام، نابینا!
زانا هستم از کردستان،
تبعیدی‌ی دور از وطن…
خوب می‌دانستید هیچ کودکی
دور از آغوش مادرش
جان به در نخواهد برد…

(۳)
باپیرم مرد،
باوکمیش!
بڕاکانەم یەک‌به‌یه‌ک پاتوڵ و فەڕتووس،
مووه‌کانی منیش قڕبۆز!
هەموو جیهانەم پیر و بەعومر بوون،
بەڵام داخی تۆ هێشتا جەوانە،
ای کوردستان!
◇
پدر بزرگم مرد،
پدرم هم!
برادرهایم تک به تک فرتوت،
موهای من هم جوگندمی!
همه‌ی جهانم پیر شدند،
اما داغ تو هنوز جوان است ای کردستان…

#زانا_کوردستانی