این غزل را می سرایم شاید آرامم کند
دل به مهرت می سپارم، شاید آرامم کند
دل به مهرت می سپارم، شاید آرامم کند
خسته ام از چشم های بی صفای عابران
با دو چشمت بی قرارم، شاید آرامم کند
کوچه ها دیگر ندارد بوی عطر عاشقی
آرزوی عشق دارم ،شاید آرامم کند
شب که دور از من به زیر آسمان خوابیده ای
میشوم مهتاب، یارم ! شاید آرامم کند
رفتی و آرامش از چشمان من بدرود گفت
من هنوزم سوگوارم ، شاید آرامم کند
شاعر سجادجبارنژاد
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
