تبسم عبداله زاده
آی سیز لایان گئجه لر
پارافین لر دامجی دامجی
یاندیریر گئجه نین قابارلی اللرین
آنالار دؤیوش لای لاسین چالارکن
دیکسینیر کؤرپه لرین بئشیگی،
بیریسی زولاقلی کؤینک ده
اوزگورلوک یوخوسو
داد وئریر داماغیندا بال تکی،
بیریسی پاخیر خییاوانلاردا
آجی قورشونویلا
ال به یاخادوشونجه سی،
گولله سسی
پارچالاییر گئجه نین
سوسقون دوداغین
قان سو یول آچیر
شَهَرلرین قوجاغینا،
گوزگولر گؤزو باغلی
قارانلیق دوغار کن
گئجه نین گؤزونه…
گونش دارا چئکیر
قان قوسور
اؤتری داندان ،باش سیز اَتَگینه!
دونیانی اویوب
چین دوواریندان اوجا
ساواش ناغیلی
و….یازیق اینسان
یول آختاریر باریشا دوغرو
بیر سورگون عسگر کیمی
خائین قورشون لارین قارشی سیندا.
# معصومه عبداله زاده( تبسم)
14 November 2015تهران
” برگردان اقتباسی به فارسی”
درشبهای بی ماه
پارافین ها قطره قطره
می سوزانند
دستهای تاول زده شب را
مادرها لالایی جنگ که می زنند
می هراسد گهواره نوزادان،
یکی در پیراهن راه راه
خواب آزادی مزه میدهد
بر کامش مثل عسل،
یکی اندیشه اش
در خیابانهای زنگار گرفته
گلاویز با باروتهای تلخ،
صدای گلوله
تکه پاره می کند
لبان به سکوت نشسته شب را
خونابه راه باز می کند
به آغوش شهر،
آیینه ها در حالیکه چشم بسته
سیاهی می زایند
به چشم شب…
خورشید به دار کشیده میشود
قبل از شفق
به دامان بی سرش!
دنیا را خواب کرده
قصه جنگِ
بلندتر از دیوار چین
و….انسانِ بیچاره
راهی جستجو می کند
به سمت صلح
مثل سربازی تبعید شده
روبروی گلوله های خائن.
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران