فاطمه فقیه زاده<فقیرزاده>
از رفتنت با من مگو..
هرگز مگو که میروی..
چون از خیالِ رفتنت، درمانده و آواره ام
من مانده ام در بی کسی…
تو حرفِ رفتن میزنی؟؟؟؟؟؟
اینجا تمامِ روزها
کم میرود، کم میشود
اما نمیدانم چرا
وقتی تو را میبینمو، با تو به رویا میروم
ثانیه ها گم میشود
دوری هویدا میشود
می گردمو اینجا تورا
هر لحظه پیدا میکنم
اما نرو، چون میروی
من بی تو فردا میشوم…
4 دیماه 89
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
