سـپــیـده دم کـه هـوا بــر دریـد پــرده شـببـــر آمــد از ســـرکــه روز بـــا ردای قـــصـــبسـپـیـد روز سـپـه روی داده بــود بــه چـیـنشـب سـیـاه سـپـ…
سـپــیـده دم کـه هـوا بــر دریـد پــرده شـب | بـــر آمــد از ســـرکــه روز بـــا ردای قـــصـــب |
سـپـیـد روز سـپـه روی داده بــود بــه چـیـن | شـب سـیـاه سـپــه روی داده سـوی حــلـب |
چـنـان سـیـاه وشـی انـدکـی سـپـید بـروی | چـو زنگـیی کـه بـخـنـده گـشـاده بـاشـد لـب |
همی فـروشـد شـمامه ای ز مشـک سـیاه | هـمـی بــر آمـد شــمـعـی ز عـنـبــر اشـهـب |
ز بـهـر بـدرقـه بـاشـب هـمـی شـدنـد بـهـم | سـتـارگـان کـه هوای شـبـسـتـشـان مـذهب |
همی شد از پـس شب بـا ستـارگان پـروین | چـو هـفـت کـوکـب سـیمـین بـر آهنـین زبـزب |
ســتــاره در شــب تــاری بــدیـع تــر بــاشـد | اگـر ســتــاره هـوادار شـب بــود چــه عـجــب |
سـپـیده جـامه بـرد جـامه کـز نمایش بـود ؟ | سـپــیـد صـورت او هـمـچـو صـورت مـشـوب ؟ |
چـو غـوطـه خـورد در آب کـبـود مـرغ سـپـیـد | ز چـشـم دیده نـهان شـد در آسـمـان کـوکـب |
یـکــی ســتــاره بــرآمــد مــیـان کــاخ امــیـر | کـــزو جـــمـــال فـــزود انـــدر آفـــریــنــش رب |
سـتـاره نی کـه یکـی شـاخ ملک و میوه دل | ستاره نی که یکی پشت نسل و روی نسب |
یـکـی پــسـر کـه بــزرگـی و پــادشـاهـی را | لـقـای اوسـت دلـیـل و بـقـای اوسـت سـبـب |
بــوقــتــی آمـد کـز بــاخــتــر ســپــیـده بــام | هـمـی بــر آمـد و شـب بــود در جــنـاح هـرب |
چو بـرشکستـه سواری همی گریخت سحر | ســپــیـده در دم او چــون مـبــارزی مـعـجــب |
ز روی نــیــکــو بـــر حــکــم حـــال فــال زدم | کـــه او امـــیــر هــنــر بـــاشـــد و امـــام ادب |
چـو خـسـرو ملکـان عـم خـویشـتـن محـمود | بــتــیـغ در فــکــنــد در هـزار شــهـر شــغــب |
چــو نـامـور پــدر خـویـش مـیـر ابــو یـعـقـوب | جــواد بــاشــد و بــخــشـنـده ثــیـاب و ذهـب |
ز دشـمنان بـسـتـاند بـه تـیغ خـویش جـهان | چـــو روز، درگـــه مــولــود او، ولــایــت شـــب |
خـدای در خـور هر کـس دهد هر آنـچـه دهد | در ایـن حــدیـث یـقــیـنـنـد مـردمــان اغــلــب |
خجسته باد برین خسرو، این خجسته پسر | ســپــیــد بــاد بــرو جــاودانــه روی حــســب |
امیر در خـور خـود یافـت این پـسـر ز خـدای | چـو مـیـر بــاد شـرف یـافـتــه بــتـیـغ و قـصـب |
امـیـر سـیـد یـوسـف بــدیـن دو چــیـز نـمـود | هــزارگــونــه هــنــر هــر یــک از دگــر اصــوب |
بــخــامـه بــر جــگـر دوسـتــان چــکـانـیـدآب | بــتــیـغ بــر جــگــر دشــمـنـان فــکــنـد لـهـب |
بـــخــامــه بــر ســر زائر نــهــاد تــاج عــطــا | بــتــیـغ بــر دل دشــمــن نـهـاد قــفــل کــرب |
بـــخـــامــه کــرد ولــی را امــیــد زیــر مــراد | بـــتـــیــغ کــرد عــدو را ســـتـــاره زیــر ذنــب |
بــخــامـه زیـر ولـی گـســتــریـد مـفـرش نـاز | بــتــیـغ پــیــش عــدو بــاز کــرد گــنــج کــرب |
زهـی بــمـلـک و مـروت سـر مـلـوک عـجــم | زهـی بــجــود و ســخــا ســیـد مـلـوک عـرب |
هـر آن زمـین کـه رد و تـیغ بـرکـشـی ز نـیام | چــنــان بــســوزد کــز خــاک او نــرویــد حــب |
تـــرا بـــمــردی و آزادگــی مــیــان ســـپـــاه | هـزار نــام بــدیـعــســت و صــد هـزار لــقــب |
بــتــیـغ شـاخ فـکـنـدی ز کـرگ تــا یـکـچـنـد | بـه تـیـر بـیـلـه ز سـیـمـرغ بـفـکـنـی مـخـلـب |
عــدو بــرزم تــو بــر مـرکـبــی ســوار شــود | کـه چــار مـرد بــود دســت و پــای آن مـرکـب |
از آنـکـه تـب سـوی مـردم رسـول مـرگ بـود | مــخــالــفــان تــرا تــهـنـیـت کــنـنـد بــه تــب |
ادب هـمـه مـلـکـان خـصـم را بـحـرب کـنـنـد | بــزر سـرخ کـنـی خــصـم خــویـش را تــو ادب |
نه زانکه تـرسـی از ولیک از کـریمی خـویش | به خشندی چه کنی چون چنین کنی بـغضب |
کسی که قصد تـو کرد از جـهان سخاوت تـو | ز نـام کــنـیـت و از نـام مـلــک و نـام خــطــب |
سـخــا نـمـایـی و مـردی کـنـی و داد دهـی | جـز این سه چـیز نداری درین جـهان مکسـب |
هـمـیـشـه تـا بـمـیـان دو مـه بـود شـعـبــان | مــیــان مـــاه صـــیــام و مــیــاه مـــاه رجـــب |
نـصـیـب تـو ز جـهـان خـرمـی و شـادی بــاد | نـصـیـب دشـمـن تـوزیـن جـهـان عـنـا و تـعـب |
تـهی مبـاد سه چـیز تـو جـاودان ز سه چـیز | کــف از شــراب و کـنـار از نـگـار و دل ز طــرب |
چـو بــاغ پـر شـکـفـه مـجـلـس تـو خـرم بـاد | بــروی غــالـیـه زلـفـان یـاســمـیـن غــبــغــب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج