صـوفـیـی مـی رفـت در بــغـداد زوددر مــــــیــــــان راه آوازی شـــــــنــــــودکان یکی گفت انگبـین دارم بـسیمی فـروشـم سـخـت ارزان، کو کـسـیشـیخ صـوف…
صـوفـیـی مـی رفـت در بــغـداد زود | در مــــــیــــــان راه آوازی شـــــــنــــــود |
کان یکی گفت انگبـین دارم بـسی | می فـروشـم سـخـت ارزان، کو کـسـی |
شـیخ صـوفی گفت ای مرد صـبـود | می دهی هیچـی بـه هیچی، گفت دور |
تـو مـگـر دیـوانـه ای ای بـوالـهـوس | کس به هیچی کی دهد چیزی به کس |
هاتفی گفتش که ای صوفی درآی | یک دکـان زینـجـا کـه هـسـتـی بـرتـرآی |
تـا بـه هیچـی ما همه چیزت دهیم | ور دگـر خـواهـی بــسـی نـیـزت دهـیـم |
هـسـت رحـمـت آفـتــابــی تـافـتـه | جـــــمـــــلـــــه ذرات را دریــــافـــــتـــــه |
رحـمـت او بـین کـه بـا پـیغـامـبـری | در عــــتــــاب آمــــد بــــرای کــــافــــری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج