خـواجـه زنگی را غـلامی چـسـت بـوددسـت پــاک از کـار دنـیـا شـسـت بــودجــمــلــه شــب آن غــلــام پــاک بـــازتــا بــه وقـت صــبــح مـی کـردی نـمـازخ…
خـواجـه زنگی را غـلامی چـسـت بـود | دسـت پــاک از کـار دنـیـا شـسـت بــود |
جــمــلــه شــب آن غــلــام پــاک بـــاز | تــا بــه وقـت صــبــح مـی کـردی نـمـاز |
خــواجــه گـفـتــش ای غــلـام کـارکـن | شــب چــو بــرخــیـزی مـرا بــیـدار کــن |
تــا وضــو ســازم کــنــم بــا تــو نــمــاز | آن غــــلـــام او را جــــوابــــی داد بــــاز |
گـفـت آن زن را کـه درد زه بــخــاســت | گـر کـســش بــیـدارگـر نـبــود رواســت |
گـــر تـــرا دردیــســـتـــی بـــیــداریــی | روز و شــب در کــار نــه بـــی کــاریــی |
چـون کـسـی بــایـد کـه بـیـدارت کـنـد | دیــگــری بـــایــد کــه او کـــارت کـــنــد |
هر که را این حسرت و این درد نیست | خاک بر فرقش که این کس مرد نیست |
هر کـه را این درد دل در هم سـرشـت | مـحـو شـد هم دوزخ او را هم بـهـشـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج