فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 خرداد 1404

پایگاه خبری شاعر

حکایت ابلهی که در آب افتاد و ریش بزرگش وبال او بود

داشـت ریشـی بـس بـزرگ آن ابـلـهیغـــرقـــه شـــد در آب دریــا نــاگـــهــیدیدش از خـشـکـی مـگـر مـردی سـرهگــفــت از ســر بـــرفــکــن آن تــو بـــرهگ…

داشـت ریشـی بـس بـزرگ آن ابـلـهیغـــرقـــه شـــد در آب دریــا نــاگـــهــی
دیدش از خـشـکـی مـگـر مـردی سـرهگــفــت از ســر بـــرفــکــن آن تــو بـــره
گفت نیست آن تو به ره، ریش منستنیست خود این ریش، تشویش منست
گـفـت احـسـنت اینت ریش و اینت کـارتــو فــروده ایـنـت خــواهـد کــشــت زار
ای چـو بـز از ریـش خـود شـرمـیـت نـهبـــرگـــرفـــتـــه ریــش و آزرمـــیــت نـــه
تــا تــرا نـفـســی و شــیـطــانـی بــوددر تـــو فــرعـــونــی و هــامــانــی بـــود
پـشـم درکـش همچـو موسـی کـون راریــش گــیــر آنــگــاه ایــن فـــرعـــون را
ریـش ایـن فـرعـون گـیـر و سـخــت دارجــنــگ ریــشــاریـش کــن مــردانــه وار
پــای درنـه، تــرک ریـش خــویـش گـیـرتـا کـیـت زیـن ریـش، ره در پــیـش گـیـر
گرچـه از ریشت بـجـز تـشویش نیستیک دمـت پـروای ریش خـویش نـیـسـت
در ره دیــــن آن بـــــود فـــــرزانـــــه ایکــو نــدارد ریــش خـــود را شـــانــه ای
خــویــش را از ریـش خــود آگــه کــنــدریـــش را دســـتــــار خـــوان ره کـــنـــد
نــه بـــجــز خــونــابـــه آبــی یــابـــد اونــه بـــجـــز از دل کــبـــابـــی یــابـــد او
گـــر بـــود گـــازر، نــبـــیــنــد آفـــتـــابور بـــود دهـــقـــان، نـــیــارد مـــیــغ آب

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج