سکه بی رونقم، بیرون ز بازارم نکن
خواب سرمایه رسیداز راه، بیدارم نکن
حاسبان هر ماهه می بینند سپید است دفترم
با سفید چشمی خود از خویش بیزارم نکن
تا نفس اندر هوای رونق بازار خوش است
پیش دخل خالیم اینگونه بد، خوارم نکن
در تراز زندگی سود تو از عشق من است
با زیان ساختگی هر ساله اظهارم نکن
من که بستانکار دایم در تمنای توام
با چنین صورت سند سازی بدهکارم نکن
بر زمین دل چه استهلاک بیجا بسته ای
هر چه می گویم ندارد، هی اصرارم نکن
گفته اند ابزار بی مصرف ذخیره می شود
عشق را هم مصرفی مانند خودکارم نکن
عاشقی و دلبری ارکان اصلی بهاست
حالیا در چیدمان ساختارت جزو سربارم نکن
بسته است انبار عشقش را به رویت، مرشدا
عشق خود کتمان چو کردی دیگر اقرارم نکن
