علی حاتمیان
من تو را در دل خود دار زدم؛
تو چه سخت میمیری…!
با چه هیچ سنگینی
تو در این دلکده ی هیچ، نفس خواهی زد
در فراسوی خیالم دست و پا خواهی زد
غرق در حس فراموشی تو میخوابم
در تکاپوی خیال مردنت بیدارم
و چه هیچ محکمی؛
در من بی تو قدم میزند و خوشحالم
و تو را از خود تو خط میزنم، خوشحالم
و چه هیچ مبهمی؛
وقتی از هر لحظه ام بوی تو را میفهمم
وقتی در زندگی ام هنوز “تو” را کم دارم…
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران