ترانه دهقانی

1
عشق

مردی بود؛

که به منزل نرسید…

2
تنگ بود

پیراهن دل!

تا دریدی

عشق

بیرون زد…

3
عمریست

در کویرِ

نگاهِ تو میسوزد

زنی

که در من

هیزم شده است…

4
گفت؛ خاموش!

و به رگبار بست…

چه می دانست ابله

که فریاد

از جای گلوله ها

دهان باز می کند…

5
چقدر خالی بودی؛

و من

مومن به سطل های خالی

که از عمقِ تو

پُر

بر می گشت…

6
حکایت گیسو طلای

قصه ی ما؛

گیس بریده ای شد

به نرخ روز…

✍️ #دهقانی__ترانه