امیرعلی مطلوبی(سخن سنج تبریزی)
میخواهم کمی ببارم
در ظرافت شانه های زنبق
تا برگها به تبعید نرسند
به زخم زمستان هم
کمی عشق لازم است
واژه هایم می لرزند
سردم شد
به نگاهی گرمم کن
و دلم را در ماه موهایت پنهان کن
تا اردیبهشتم را ندزدند
و تنهایی کوچ کند
به راز ” سیبری “
نرمی گلبرگ خواب
مرا به باریدن می کشد
و چه موزون
به مهمانی بوسه گاه عشق میبرد
عطری که زده ای
در شبهایی
که دیماه خسته است
______________________
مطلوبی ( سخن سنج تبریزی )
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
