این خطوط

منوچهر منوچهری(بیدل)

این خطوط موازی
تا بی انتها ترا میدوانند
وسوت قطار
به غربت دعوتت میکند
وتو انجماد دست هارا
بادهان باز (ها) میکنی
شایت دلت نیز گرم شود
آه ای مسافر! نفست
دستت
دلت گرم نیست
ریلها را رها کن
دویدن ترا می فرساید
وسوت قطار می بردت
آنجا که گرما ندارد!
ریل ها را جمع کن
تقاطعی بسازد در خطوط موازی
بگذار
بی آنکه
بیاید
گرمت کند

بخش شعر سپید | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران