تبسم عبداله زاده
من ایصالت دلی سی
نه دن سئومه ییم سنی؟
گولومسه ییریاماج لارین
بنوشه لر هاوالانیر
هر دن دولوربولودلارین
داغلاری چَن چولغالاییر
آنالارین آغلاییرکن
آراز چایی دالغالانیر
اوره گینده هر گون باتان
یانیق کَرَم آلوولانیر
کوچه لرده ایشیق گونش
بویلانار کن
گؤزل گؤزل اصلی لرین
پارلاق ساچیر گؤی اؤزونه
یاشاییرآتام بابک اوموزوندا
اللرینده آنام تومروس
هله ده سئللر
سارانی هاوالانیر
هله ده خان چوبان
دؤزور موغان یاشیللیغینی
کورپه لرین
قیزیل گوللو لایلاسیلا
بوی آتیب چیچکلنیرلر
سن ایصالت تندیسی سن
نه دن سئومه ییم سنی؟
آنا یوردوم
آزربایجان
معصومه عبداله زاده ” تبسم”
30 December2015 تهران
” برگردان اقتباسی به فارسی”
من دیوانه ی اصالت
چگونه دوستت نداشته باشم ؟
لبخند می زند کمرکش کوههایت
بنفشه ها هوایی میشوند
گاهی پرمیشود ابرهایت
کوههایت را مِه دربر می گیرد
از گریه ی مادرانت
رود ارس موّاج میشود
در دلت هر غروب
کَرَم شعله ور میشود
در کوچه ها خورشید پرنور
سرک کشیدنی
اصلی های زیبایت
درخشنده گی می آویزد
به روی آسمان.
زندگی می کند پدرم بابک
در شانه ات
در دستهایت مادرم تومروس
هنوز هم سیل هایت
آهنگ سارای می نوازد
هنوزهم خان چوبان
منتظرسبزشدن دشت مغان است.
نوزادانت با لا لایی های
پُراز گل محمدی
قد می کشند و شکوفه می کنند
تو تندیس اصالتی
چگونه دوستت نداشته باشم ؟
سرزمین مادری ام
آزربایجان.
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران