پرستش مددی
من تمامی گل های
……………….باغ خاطره را
ای رفـتـه از بــرم بـه قــهــر
به یاد اولین شب دیدار
……………. و آن نگاه های
………………..بی تفاوت و مغموم
……………………..و حرف های پوچ
به برکهء حقیری می سپـارم
………………………تـا طـراوتـشان
خـلاء هـسـتی تــو را
……………..که پـرشدنی نیست
……………………………..پــر کـنـنـد!!!
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
