قالب شعر: غزل

با نگاهت منظر یک راز می‌پاشد ز هم

در صدای مرهمت آواز می‌پاشد ز هم

می‌سپارد دست باد وقتی که موهای تورا

مادرت با شانهٔ پر ناز می‌پاشد ز هم

یا تو میگیری سیاهی با سیه‌چشمت ز صبح

یا که قانون طبیعت را باز می‌پاشد ز هم

مخملین لبخند تو چون که می‌پیچد به شهر

بار دیگر جمع در شیراز می‌پاشد ز هم

می‌وزی چون عطر مستی در باغ ارم

این بار در تبریز، شهناز می‌پاشد ز هم

در میان ازدحام عشق در سعدی‌وسط*

با تکان پلک‌هایت سروناز می‌پاشد ز هم

بس که می‌خوانم برای چشم‌های میشی‌ات

با نگاه جنگجویت ساز می‌پاشد ز هم…

*سعدی‌وسط قرارگاه عشق در زنجان

شیراز – ۸ اسفندماه ۱۴۰۳