موسی ظهوری آرام
شبی طولانی
انتظاری جان فرسا
تا فردایی
که بیایی
با اعجازی مسیحایی
که نفسهایت
تکیه گاه بودنم باشد
وحرفهایی
که تجلی تقدس آیات سبز عشق وزیستن است
وآنگاه
که تعقیب نگاه رویا
آذین می بندد
امتداد سایه حضورت را
زخمی تر از همیشه
در انتظار تب آلود شبی دیگر
به امید فردایی
که باز بیایی
به نظاره جنون گریه هایم
تا طلوع آخرین ستاره
بیدار می مانم(
بیمار می مانم)
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
