چـو شـمـشـیـر پـیـکـار بــرداشـتـینــگــه دار پـــنــهــان ره آشـــتـــیکه لشـکر کشـوفـان مغـفـر شـکافنهان صلح جـسـتـند و پـیدا مصـافدل مــرد مــیـدان…
چـو شـمـشـیـر پـیـکـار بــرداشـتـی | نــگــه دار پـــنــهــان ره آشـــتـــی |
که لشـکر کشـوفـان مغـفـر شـکاف | نهان صلح جـسـتـند و پـیدا مصـاف |
دل مــرد مــیـدان نــهـانـی بــجــوی | که باشد که در پایت افتد چو گوی |
چو سالاری از دشمن افتد به چنگ | بـه کـشـتـن بـرش کـرد بـاید درنگ |
که افـتـد کـز این نیمه هم سـروری | بــمــانــد گــرفــتــار در چــنــبـــری |
اگـر کـشـتــی ایـن بــنـدی ریـش را | نـبــیـنـی دگــر بــنـدی خــویـش را |
نـتـرسـد کـه دورانـش بــنـدی کـنـد | کـه بــر بــنـدیـان زورمـنـدی کـنـد؟ |
کـسـی بــنـدیـان را بـود دسـتـگـیـر | که خود بوده بـاشد به بـندی اسیر |
اگـر ســرنـهـد بــر خــطـت سـروری | چـو نـیـکـش بـداری، نـهـد دیـگـری |
اگـر خــفــیـه ده دل بــدســت آوری | از آن بـه که صدره شبـیخـون بـری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج