۱.محو مستی نگاهت شده ام ای صنما
تو که با هر غم من دمخور و دمساز شدی
بی تو هر باغ و گلستان که بیابان بشود
با تو هر زاغ سیه بلبل خوش ساز شدی
با تو خورشید سحر روشن و تابان بشود
چون که دید است که تو حاضر پرواز شدی
از نگاهت که جهان هان که چراغان بشود
شب آن شاهد خوش شهد که خوش راز شدی
(نینوا)را ز نی اش دلزده کردی صنما
به دلش یارو وفادار وخوش آواز شدی
۲.به عشقت هر نفس همت کنم من
که بر عشقت همی رغبت کنم من
تو ای دنیا همی در گوشه بنشین
که با عشقم همی خلوت کنم من
۳.ای مرغ سحر سر خوش و سرمست بخوان
این دل که به آواز تو دل بست بخوان
در پیش تو آن نغمه بلبل،زشت است
با دف زن و مطرب و که با مست بخوان
۴.این ورقم پاره بکن درد مرا چاره نما
تا که من از این دل شب رو بکنم سوی خدا
هم که تو یکدانه من هم که تو دردانه من
هم که تو همخانه من جان من و جان شما
نام تو ایمان من است نام تو برهان من است
روی تو جانان من است مشکل تو مشکل ما
روی حزین خوی امین هم که تویی ماه جبین
عشق تو مارا که یقین جار زنم عشق تورا
یار تویی زار منم نار تویی خار منم
ظلم و ستمکار منم حاجت من کن تو روا
خسته و دلبسته منم شیشه بشکسته منم
یار تویی رسته منم گل بکنی خار مرا