محمد رضا دیندار – در حول مدار عشق چندیست دَوَران دارم

زخمیست طبیبِ من ، از داغِ فراقِ تو
تدبیر چه اندیشی ؟ دردی به نهان دارم

گفتی که به ره آیم ، از معجزه‌ چشمت
از وقتی که آن دیدم ، سو مستی عنان دارم

دریای خروشانیست ، در راهِ وصالِ تو
صد بار بمیرم هم ، در راه تو جان دارم

رمزیست به دستانت ، سِریست به گیسویت
از رمز و رُموز تو ، عمریست نشان دارم

از جام لبت حتّی ، یک جُرعه ننوشیدم
مستم ز نظر کردن ، کز مستی فُغان دارم

آن چشمِ سیاهِ تو ، رعدی به دلِ من زد
سیلآب گرفت گونه ، احوال خزان دارم

نام تو به روی دل ، با خطِ خوشی حک شد
فرخنده از آنم که ، عشقت به میان دارم

از تاب و تب یارم ، یک لحظه نیاسودم
در حُول مَدارِ عشق ، چندیست دَوَران دارم

در راه تو درمانده ، دل جز تو همه رانده
زیر عَلَم عشقت ، لَبَیک به زبان دارم

مهرَت چو رسید بر من ، جانم ز بلا دور شد
تا عشق تو را دارم ، جانی به امان دارم