ازتب تلخ من امروز عسل می روید
از تن شاخه ی خشکیده غزل می روید
زیر آوار، ز آواره ی بم در این دل
از سر شوق زمن تاج محل می روید
ماه کوچیده از این دشت، زنقاشی شب
ناگهان از دل شب چشم زُهل می روید
از دل باور خاموش دماوند دلم
لرزه ی عشق از این کهنه گُسل می روید
حرف پایانی شب روزنه ی نور اُمید
در من امروز از این گونه مثل می روید
از تن شاخه ی خشکیده غزل می روید
زیر آوار، ز آواره ی بم در این دل
از سر شوق زمن تاج محل می روید
ماه کوچیده از این دشت، زنقاشی شب
ناگهان از دل شب چشم زُهل می روید
از دل باور خاموش دماوند دلم
لرزه ی عشق از این کهنه گُسل می روید
حرف پایانی شب روزنه ی نور اُمید
در من امروز از این گونه مثل می روید
شاعر مجید رضا تقی پور
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
