علی رضا آیت اللهی
متولد 1324 . دارای تحصیلات ادبیات در ایران ، زبان و ادبیات و فرهنگ و تمدن در اکس آن پرووانس فرانسه ، علوم اجتماعی در ایران ، معماری در ایتالیا ، شهرسازی در اسپانیا ، و مدیریت دولتی ، و دوره های دکتری آمایش سرزمین ، مردم شناسی – جامعه شناسی و اقتصاد در دانشگاه اکس – مارسی . فعالیت سردبیری ماهنامه علمی – هنری ، سرویراستاری ادبی ، فنی و علمی در متون اقتصادی – اجتماعی – فرهنگی . سردبیری ماهنامه مجلس . آموزش آئین نگارش به مدیران کشور ، آموزش ادبیات فارسی در دانشگاه ( عضو هیئت علمی سابق دانشگاهها ) . دارای بیش از دویست تالیف و تصنیف ( استاد سابق پژوهش ) . هم اکنون : پژوهشگر آزاد . شعردوست ، شعرشناس و کمی هم شاعر و منتقد ! .
آخرین شعر :
هرکه او بی بهره تر از عشق و دین و فلسفه است
هرکه حق ٌ واقعی اش شستشوی ملحفه است
آن که تیزی بر سرش خورده به پشت مرزها
آن که رزق و روزیش بوده زلای درزها
بی سواد ، و آمده از زیر بوته ، پشت کوه
خُلق و رفتارش ز اوباشان رذل و پرستوه
با نوک چاقو گرفته خِفت و پول خَلق را
رانتخواری کرده پیشه در فلان و دلق را
مختصر ذوقی بدزدیده به ناحق ، ناروا
کاین منم طاووس علٌیین شده گو مرحبا
کرده سرقت بس ز دیوان ها به وقت انقلاب
در کپی کردن و دزدی خانه ها کرده خراب
گشته شاعر !!! نه فقط بلکه رئیس الشاعر ان
خود به خود داده لقب چون بدترین بارگران
ساخته سایتی ز شعر و انجمن تا بیشِ پیش
بر دروغین آبروی خود بیفزاید و ریش
این کَلَک ضدٌ ادب ، ناشاعر و دزدِ سراست
واندر این شاعر نمائی یک نماد ماجراست
