چـنـان کـه سـرمـه سـواد نظـر کـند روشـنمـرا نظـاره خـط چـشـم تـر کـنـد روشـنبــه نـور عـقـل نـبــردیـم ره ز خــود بــیـرونمگر کـه عـشـق چـراغ دگر کـند…
| چـنـان کـه سـرمـه سـواد نظـر کـند روشـن | مـرا نظـاره خـط چـشـم تـر کـنـد روشـن |
| بــه نـور عـقـل نـبــردیـم ره ز خــود بــیـرون | مگر کـه عـشـق چـراغ دگر کـند روشـن |
| تأمــل آیـنــه پــرداز فــکــر نــاصــاف اســت | کـه آب خـود ز سـتـادن گهر کـند روشـن |
| به هیچ وجه نگردد خموش، هر که چو لعل | چـراغ خـویش بـه خـون جـگر کند روشن |
| اگــر چــه آیـنــه را آب مــی کــنــد تــاریــک | دل سـیـاه مـرا چـشـم تــر کـنـد روشـن |
| چــو آفــتـــاب نــمــیــرد چــراغ زنــده دلــی | که شمع خویش به آه سحر کند روشن |
| ز صـدهـزار پـسـر هـمـچـو مـاه مـصـر یکـی | چـنـان شـود کـه چـراغ پـدر کـن روشـن |
| حــریـف پــرتــو مـنـت نـمـی شــود صــائب | ز آه خــانـه خــود را مـگـر کــنـد روشــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
