فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 26 دی 1403

پایگاه خبری شاعر

شماره ٤٤٧: زگل تنها کجا بزم گلستان ساز می گردد؟

زگل تـنها کـجـا بـزم گلسـتـان سـاز می گردد؟کــه ایـن هـنـگــامـه گــرم از شــعــلـه آواز مـی گــرددامـیـد بــازگـشـتـن دل بــه زلـف او عـبــث داردبــه…

زگل تـنها کـجـا بـزم گلسـتـان سـاز می گردد؟کــه ایـن هـنـگــامـه گــرم از شــعــلـه آواز مـی گــردد
امـیـد بــازگـشـتـن دل بــه زلـف او عـبــث داردبــه نـاف آهـوان کــی نـافــه هـرگــز بــاز مــی گــردد؟
به روی بستر گل خواب راحت نیست شبنم رانـقــاب از روی گـلـرنـگ کــه امـشــب بــاز مـی گـردد؟
تـعجـب نیست گردد گرد خـط داروی بـیهوشینـگـه در پــرده چــشــمـی کــه خــواب نـاز مـی گــردد
مشبـک می شود چون پـرده زنبـوری از کاوشاگـــر ســـد ســـکـــنـــدر پـــرده ایــن راز مـــی گـــردد
تـو کـز اهل بـصـیرت نیسـتـی قـطـع منازل کـنکـه بـیـنـا چـون شـرر و اصـل بـه یـک پـرواز مـی گـردد
نـدارد در کـمـنـد جـذبـه بـحـر لـطـف کـوتـاهـیکـه هر مـوجـی کـه مـی بـینی بـه دریا بـاز مـی گـردد
مـلـامـتـگـر سـر از دنـبـال بـد گـوهر نمـی داردزبـــان آتـــشـــیــن شـــمــع خـــرج گـــاز مــی گـــردد
بـه فـردای قـیامـت می فـتـد نشـو و نمـای مـابــه ایـن تــمـکـیـن اگـر قـانـون طـالـع ســاز مـی گـردد
سـخـن را روی گرم از قید خـاموشی بـرون آردســپـــنــد از آتـــش ســوزان بـــلــنــد آواز مــی گــردد
چو انجم تا سحر مژگان بـه یکدیگر نخواهی زداگــر دانــی چــه درهــا در دل شــب بـــاز مــی گــردد
درون پـیکـر خـشـک آتـشـی از عـشـق او دارمکه می سوزد چونی هر کس به من دمساز می گردد
بـه شـمـع صـبــح مـانـد شـعـلـه آواز بــلـبـل راهــمـــانـــا خـــامـــه صـــائب نـــواپـــرداز مـــی گـــردد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج