دل آزاده از طــول امــل بـــســیــار مــی پــیــچــدکـه مـصـحـف بـر خـود از شـیـرازه زنـار مـی پـیـچـدکدامین بـی ادب زد حـلقه بـر در این گلستـان را؟که…
دل آزاده از طــول امــل بـــســیــار مــی پــیــچــد | کـه مـصـحـف بـر خـود از شـیـرازه زنـار مـی پـیـچـد |
کدامین بـی ادب زد حـلقه بـر در این گلستـان را؟ | که هر شاخ گلی بـر خویشتـن چون مار می پـیچـد |
حــجــاب آب و گـل گـردیـده سـنـگ راه یـکـتــایـی | وگـرنـه رشـتــه تــســبــیـح بــر زتــار مـی پــیـچــد |
به این بی ناخنی چون می خراشم سینه خود را | صـدای تــیـشـه فـرهـاد در کـهـســار مـی پــیـچــد |
نـمـی دانـم چــه مـی ریـزد زکـلـک نـامـه پــردازم | که هر سطری به خود از درد چون طومار می پیچد |
ازین بـسـتـانسرا بـا دسـت خـالی می رود بـیرون | سبـکدستـی که بـر هر دامنی چون خار می پـیچد |
بـه دور چـشم او انگشت زنهاری اسـت هرمژگان | که از بـیمار بـدخـو روز و شـب غـمخـوار می پـیچـد |
مـخــور صــائب فــریـب فــضــل از عــمــامـه زاهـد | کـه در گـنبـد ز بـی مغـزی صـدا بـسـیار می پـیچـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج