نـگـارا بــارعـشـقـت رادل وجـان بـرنـمـی تـابـدچه جای جان ودل باشد که دو جهان برنمی تابدچـودردل رخـت خود بـنهاد تـن بـگریزد اندرجـانچـو بـرجـان بـار خ…
نـگـارا بــارعـشـقـت رادل وجـان بـرنـمـی تـابـد | چه جای جان ودل باشد که دو جهان برنمی تابد |
چـودردل رخـت خود بـنهاد تـن بـگریزد اندرجـان | چـو بـرجـان بـار خود افگند تـن جـان بـرنمی تـابـد |
فـلـک راطـاقـت آن نـی وانـجــم را کـجــا زهـره | مـلـک را قـدرت آن نـی وانـسـان بــرنـمـی تــابــد |
کجـا بـا عشـق سـازد مرد کز محـنت بـپـرهیزد | بــدریـا چــون درآیـد آنـکـه بــاران بــرنـمـی تــابــد |
سپاه عشق می آید سوی میدان دل، کم کن | سـواری چـند ازآن لشـکر که میدان بـرنمی تـابـد |
ترا کبـریست ازخوبی که درهر سر نمی گنجد | مرا دردیسـت ازعـشـقـت که درمان بـرنمی تـابـد |
دل من شیرخـوار لطف و قوتـش قهر شد جـانا | مـزاج شــیـرخــواران را غـذا نـان بــرنـمـی تــابــد |
خیالت در دلم بنشست واین غم بـرنمی خیزد | مرا یک تـخـت درخـانه دو سـلـطـان بـرنمی تـابـد |
اگـر در دیـدن رویـت نـمـایـم ســعـی مـعــذورم | دلم بـا وصـل خـو کـردسـت هجـران بـرنمی تـابـد |
گرفتـم کین دل غمگین بـقوت همچو آهن شد | نیارد تـاب آن زخـمـی کـه سـندان بـر نمـی تـابـد |
اگر خـصـمان خـون آشـام پـیش آیند عاشـق را | گرش تو پـشت بـاشی رو زخصمان بـرنمی تـابـد |
بــرای وصـل آن دلـبـر حـدیـث جـان خـود دیـگـر | مگو ای سـیف فـرغـانی کـه جـانان بـرنمی تـابـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج