دلـارامـی کـه هـمـچـون مـه بـشـب بـینـنـد دیدارششبـم چون روز روشن گشت از خورشید رخسارشبـنزهت بـه ز فردوس اسـت کوی آن بـهشـتـی رویکـه دوزخ نزد عـاشـق ه…
دلـارامـی کـه هـمـچـون مـه بـشـب بـینـنـد دیدارش | شبـم چون روز روشن گشت از خورشید رخسارش |
بـنزهت بـه ز فردوس اسـت کوی آن بـهشـتـی روی | کـه دوزخ نزد عـاشـق هسـت مـحـرومـی ز دیدارش |
گـذر بــر درج در دارد سـخــن در پــســتــه تــنـگـش | قــدم بـــالــای مــه دارد کــلــه در زیــر دســتـــارش |
ز حـسـرت کـام گـردد تــلـخ آن دم جـان شـیـریـن را | کــه لــعــل او در آمـیـزد شــکــر بــا آب گــفــتــارش |
بـدم جان پرورست آن تن که می بـوسد بـهر وقتش | بملک اسکندرست آنکس که می نوشد خضروارش |
بـجـان بـوسـی همی خـواهند مشتـاقان ازو ای دل | بـرو زو بـوسـه اکنون خـر که کاسـد گشـت بـازارش |
عــلــاج جــان رنــجــورســت در خــط دل آشــوبــش | مــزاج آب حـــیــوانــســت در لــعــل شــکــربـــارش |
ز قــوت جــان بــود ایـمـن شــهـیـد تــیـر مـژگــانـش | ز مـرگ دل بــود فـارغ ســقـیـم چــشـم بــیـمـارش |
نـوا کـمـتـر زن ای بـلـبـل کـه شـد بـازار حـسـن گـل | شـکسـتـه از گل حـسـنی که روی اوسـت گلزارش |
از آن یــار پـــســـنـــدیــده نـــگـــردانـــم دل و دیــده | گـرم از دیـده خـون دل بـریـزد چـشـم خـون خـوارش |
ز عشقت همچو فرهادست مسکین سیف فرغانی | کـه شـور انـدر جـهان انـداخـت شـیرینی اشـعـارش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج