….دوراهي……..
مست كن جان و دلم ، جام نگاهي گاهي
تا نخيزد ز دلم شكسته ام شعله آهي گاهي
گرچه تو كردي ستم ليكن دعايت مي كنم
چه كند اسيرافتاده به دست پادشاهي گاهي تارزلفت تار و پود قلب من از هم گسست
شاه راهي ببرد مسافري را به تباهي گاهي گاه مي خواني به پيشم گاه مي راني مرا
چه كند مسافر مانده ميان يك دوراهي گاهي
جان فداي تو نكردم من به تقصيرخودم سرخوش آن دم كه كني عفو گناهي گاهي
دست تقدير گرفتار نموده پاي ما در بندت
يوسفي فتد زبخت بدميان جاهي گاهي ناز مفروش و نياز من به خواري منگر
دود نمايد دود مان لشكري شعله آهي گاهي
تو به دلدادگيم طعنه مزن شود كه بر باد دهد
دل و دين زاهدي چشم سياهي گاهي
مست كن جان و دلم ، جام نگاهي گاهي
تا نخيزد ز دلم شكسته ام شعله آهي گاهي
گرچه تو كردي ستم ليكن دعايت مي كنم
چه كند اسيرافتاده به دست پادشاهي گاهي تارزلفت تار و پود قلب من از هم گسست
شاه راهي ببرد مسافري را به تباهي گاهي گاه مي خواني به پيشم گاه مي راني مرا
چه كند مسافر مانده ميان يك دوراهي گاهي
جان فداي تو نكردم من به تقصيرخودم سرخوش آن دم كه كني عفو گناهي گاهي
دست تقدير گرفتار نموده پاي ما در بندت
يوسفي فتد زبخت بدميان جاهي گاهي ناز مفروش و نياز من به خواري منگر
دود نمايد دود مان لشكري شعله آهي گاهي
تو به دلدادگيم طعنه مزن شود كه بر باد دهد
دل و دين زاهدي چشم سياهي گاهي
شاعر جعفر بيات
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
