بهمن علیکرمی – گذرگاه

گفتم به کام دل به جمال تو بنگرم
درد و دریغ فرصت یاران گذشت و رفت

شخم بقا زدیم و فنا بر ثمر رسید
آوخ که موسم شب باران گذشت و رفت

داس اجل درود و ز مزرع جدا شدیم
وقت صفای سنبله کاران گذشت و رفت

باد بهار اول سوز خزانی است
غره مشو که الفت جاران* گذشت و رفت

مردان راه رفته و این خیل کودکند
ایام سبز شهره مداران گذشت و رفت

این گرد ریزها که ز صحرا رسیدةاند
گوید کز این طریق سواران گذشت و رفت

کی خاک پاک لایق تشریف نحس ماست
دوری که گل به خاک بود و مزاران گذشت و رفت

یا رب سپردمش به تو از دست هر حسود
کان «دولت» بهار هزاران گذشت و رفت

____________________________
پاورقی،*جاران:چون دفعات پیش (اصطلاح کردی )