نسترن وثوقی
شاعر
متولد 1355 در خلخال و از ده سالگی در زنجان اقامت دارد.
تحصیلات:
کارشناسی مهندسی منابع طبیعی-جنگلداری
کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی -محیطزیست- ارزیابی و آمایش سرزمین.
کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی
در حال حاضر نیز دانشجوی دکتری آموزش پایدار محیط زیست و کشاورزی دانشگاه زنجان
………………………………………………………………………
نسترن وثوقی در گفتگو با پایگاه خبری شاعر گفت بیست و پنج سال است که در سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری مشغول خدمتم. مدرس حفظ محیط زیست کوهستان و مسئول کمیته محیط زیست کوهستان فدراسیون کوهنوردی کشور هم هستم. وی ادامه داد فکر میکنم فعالیت ادبی خودم را از ابتدای دهه هفتاد شروع کردم و فکر میکنم این قریحه را از پدرم که اهل شعر و شاعری بودند به ارث برده ام وی افزود یک مجموعه شعر ترکی هم از ایشان به نام “گؤزلری شهلا کیمیدی” چاپ شده است.چندین سال متوالی فقط شعر کلاسیک )مخصوصاً غزل( می نوشتم و تقریباً از اواسط دهه هشتاد به شعر سپید روی آوردم و از آن زمان تا کنون در فضای شعر سپید هستم.
این شاعره توانمند زنجانی اضافه کرد علاقه وافری به شعر کلاسیک دارم و هرگز از فضای آن دور نبوده ام. بیشتر شعرهای من در صفحات ادبی مجازی منتشر شده اند و متأسفانه تا کنون اقدام به انتشار آنها نکرده ام. دهه هشتاد هم به ترجمه اشعار انگلیسی تعدادی از شاعران پرداختم که باز متأسفانه، به مرحله جمع آوری و انتشار نرسید و بیشتر آنها به صورت پراکنده در برخی صفحات ادبی آن دوران و وبلاگ خودم منتشر شدند.وثوقی افزود در استان زنجان از همان دهه هفتاد، استعدادهای درخشانی در زمینه شعر ظهور کردند. با توجه به وجود بزرگ مرد غزل معاصر ایران حسین منزوی، خوشبختانه این حرکت ها در مسیر درست پیش رفتند.
با گذشت سالهای متوالی از این حرکت، دوستان جوان دیگری هم به این کاروان پیوستند و آثار ارزشمند و درخوری ثبت کردند. نیازی به نام بردن از شاعران توانمند و خوش قریحه چه از همن سالان خود و چه دوستانی که جوانترند نمی بینم نسترن وثوقی ادامه داد چرا که نگران این موضوع هستم که نام عزیزی، سهواً از قلم بیفتد و باعث ایجاد سوء تفاهم شود. چیزی که در مورد شاعران زنجان، مورد توجه است ما عزیزانی داشتیم و داریم که آثارشان یک سر و گردن از شاعرانی که در سایر استانها فعالیت می کنند، بالاتر بوده ولی به دلیل فعالیت کم در فضاهای مجازی و عدم انتشار آثار در قالب مجموعه، کمتر شناخته شده اند. در این یک مورد، به آثار علیرضا فرهومند اشاره می کنم که چه از بابت مفاهیم و چه ساختار، بسیار قوی هستند ولی شاید کمتر کسی ایشان را به دلیل خصوصیات اخلاقیشان بشناسد. ولی در مقابل دیگر دوستان شاعر زنجانی هم هستند که به دلیل موقعیت جغرافیایی و شاید فعالیت در جهت شناساندن این آثار، جایگاه خود را در شعر معاصر ایران پیدا کردند. هر چند که اثر ارزشمند، دیر یا زود، همیشه جایگاه خود را پیدا می کند. در کل فکر میکنم بچه های ما بیشتر نیاز به شناختن و شناساندن دارند و جامعه ادبی این استان، حرفهایی بیشتر از این برای گفتن دارد. این شاعره زنجانی درباره نقد در فضای ادبی استان گفت نقد ادبی از مواردی است که هیچوقت خودم شخصاً وارد این فضا نشده و مداخله نکرده ام چون متعقد هستم که این حوزه نیازبه دانش بالا و تسلط بسیار در این زمینه دارد که من، شوربختانه فاقد این توانایی هستم. ولی باز دوستانی را حداقل در فضای شعر در این استان داریم که در این زمینه بسیار کار کرده اند و صاحبنظر هستند. یکی از نفراتی که حداقل شاهد فعالیت بی وقفه و پیگیرانه ایشان در تمام این سالها هستم، علیرضا بازرگان هستند که انصافاً در این حوزه، بسیار توانمند هستند.
نام بردن از ایشان به منزله انکار توانمندی سایر دوستان نیست. در کل شخصاً خود بنده، هیچ اثر ثبت شده ای در حوزه نقد ادبی نداشته ام با اینکه نقدها را می خوانم از علاقه مندان این حوزه از ادبیات هستم و معتقدم که ادبیات بدون جریان نقد ادبی قابل تصویر و تصور نیست.
وی ادامه داد در حال حاضر تنها فضای مجازی که هنوز ارتباط من را با شعر و شاعران حفظ کرده و صرفاً هم ادبی نیست، اینستاگرام است.
درپایان این گفتگو چند شعر از نسترن وثوقی را می خوانیم
1–
می خواهمت و نمی خواهمت
همچون مادری
در انتظار ِ فرزندی ناخواسته!
2–
کارمند ِ تمام وقتام
نیمه وقت کار میکنم
تمام ِ وقت به تو فکر میکنم!
3–
عاشق تر از من
پرنده ایست
که بر شاخه های تهیدست ِ درخت پاییزی
لانه می سازد
و به باد دل می بندد
تا
برگ های از دست رفته را بازگرداند!
4–
بی برو برگرد
دوستت دارم
ولی
تو برگرد!